Roubaix-winnaar Matthew Hayman kondigt afscheid aan

"De tijd is gekomen om een zeer lastige beslissing te nemen", opent de 40-jarige zijn afscheidspraatje. "Ik heb er maandenlang mee geworsteld, voornamelijk uit angst wat mijn leven zonder topsport zou zijn."

"Ik ben vergeten hoe het is om geen wedstrijdprogramma te hebben. Wielrennen is zo lang onderdeel geweest van mijn leven. Nu is het tijd om dat andere deel van mijn leven, mijn familie, aandacht te gaan schenken."  

"Ik voel me bevoorrecht dat ik voor de grootste ploegen in het peloton heb mogen fietsen. Ik heb met ontzettend getalenteerde renners samen mogen rijden en ik werd altijd geweldig ondersteund door gepassioneerde stafleden. Ik heb de afgelopen 19 jaar altijd uitgekeken naar de volgende koers, maar nu is het tijd om meer aandacht te besteden aan mijn grootste fans: mijn vrouw Kym en onze kinderen Harper, Noah en Elodie."

In 1996 liet Hayman voor het eerst van zich horen met een tweede plaats op het WK tijdrijden voor junioren. Na drie jaar als Rabobank-amateur in Europa te hebben gekoerst (met onder meer eindwinst in het Triptyque des Monts et Châteaux en de Nederlandse beloftentitel) mocht hij in 2000 uit bij de Rabobank-ploeg, waarvoor hij tien jaar zou koersen.

Een veelwinnaar was de man uit Camperdown niet. Na de winst op de Gemenebestspelen duurde het vijf jaar voordat Hayman weer eens mocht juichen in Parijs-Bourges. De Australische klassiekerspecialist reed toen voor Sky, maar hij zou in 2014 overstappen naar het huidige Mitchelton-SCOTT. Daarvoor zou hij in 2016 zijn mooiste overwinning boeken in zijn lievelingswedstrijd: Parijs-Roubaix.

Een elleboogbreuk leek het voorjaar van Hayman in 2016 al vroeg te beëindigen, maar niets bleek minder waar. Niet in de vele Vlaamse wedstrijden, maar thuis op de hometrainer bereidde hij zich voor op de Helletocht.

Hayman vatte post in de vroege vlucht, maar kon in de finale blijven aanhaken. Sterker nog: na een razend spannende finale, waarin de Australische hardrijder zich ook offensief opstelde, nam hij in de sprint op de wielerbaan tot zijn eigen stomme verbazing de maat van Tom Boonen.