Wieler Revue Jaaroverzicht 2016: van Down Under tot Doha (Deel 3)

Het wegseizoen van het kalenderjaar 2016 zit erop. Wieler Revue blikt graag met u terug, van januari tot oktober. We gaan in februari verder in Spanje.

Het wielerseizoen kent met de Japan Cup een traditioneel einde van de belangrijke internationale koersen. De renners beginnen vanaf nu aan hun opbouw naar het seizoen 2017. Maar hoe verliep alles in 2016? Als u alweer bent vergeten wie in de belangrijkste koersen schone schijn maakten, bent u bij Wieler Revue aan het juiste adres. Wij blikken met tekst en beeld terug op de belangrijkste wielerwedstrijden van 2016. Daarbij komen zowel de mannen als vrouwen genoeg in het spotlight te staan.

De tweede maand

Januari zit er, qua nabeschouwing natuurlijk, op. Dat betekent dat we verder gaan naar februari. De tijd dat de vorm er voor de klassieke renners al stilaan moet zijn, aangezien eind februari met de Omloop Het Nieuwsblad het klassieke voorjaar opent.

Na Australië en Argentinië in januari, trekt men in de tweede maand van het jaar veelal naar oorden dichter bij de familie. Met uitzondering van de Herald Sun Tour (Australië) en de Ronde van Langkawi (Maleisië). In dit deel gaat het om koersen dicht bij de deur. We bespreken de Ronde van Valencia en de Ruta del Sol, beiden in februari in het zachte Spaanse weer.

Feest van de Noordzee

Als vervolg op de Trofeo Mallorca kwam de Ronde van Valencia op de Spaanse kalender. Het was voor het eerst sinds 2008 dat deze koers nog op de kalender stond. Even ter herinnering: destijds won Rubén Plaza de ronde, destijds nog klassementsrenner voor de Portugese ploeg Benfica.

De vijfdaagse koers in Valencia opende met een heuvelachtige tijdrit. Wereldkampioen tijdrijden Vasil Kiryienka kon er voor het eerst zijn regenboogtrui tonen. Dat was echter niet meteen genoeg voor de winst. 21 seconden sneller dan hij was namelijk Wout Poels. De Nederlander van Team Sky begon het seizoen met een vliegende start. "Normaal gesproken steun je je ploeggenoot, maar het is natuurlijk wel heel cool om de wereldkampioen te verslaan", meldde de Limburger achteraf.

Een dag later werd er meteen goed geklommen. De aankomst bergop werd gewonnen door Daniel Martin, die zijn klassieke kunstje opvoerde. Wachten tot de laatste 500 meter en er een fikse versnelling uit schudden. Poels bleef in de gele trui. Ook na de derde dag zou de renner van Team Sky die dragen, want in Alzira kwam het tot een massasprint.

Poels pakt uit

Daar liet Dylan Groenewegen voor het eerst dit seizoen zien hoe snel hij was. De sprinter die in Valencia voor het eerst in het tenue van LottoNL-Jumbo koerste, zorgde meteen voor champagne bij zijn nieuwe ploeg.

[video mp4="https://cdn.pijper.io/source/wieler-revue/source/wielerrevue/2016/11/TOUR-OF-VALENCIA-2016-STAGE-3-Dylan-Groenewegen-vs-Nacer-Bouhanni-Alzira.mp4"][/video]

Dat scheelde weinig. Wout Poels vond het wel genoeg geweest. De gele trui pakte op de Alto de Xorret de Catí - bekend uit vele Vuelta-etappes - maar eens uit met een geweldige demarrage. Fabio Aru, Beñat Intxausti en vele anderen konden niet volgen. Onze landgenoot ging zijn Ronde van Valencia bekronen met een geweldige tweede etappezege.

In de slotetappe was de winst bijna weer voor Groenewegen; hij werd enkel voorgegaan door een het peloton voorgebleven Stijn Vandenbergh. Zo hadden de Nederlanders alle etappes gekleurd in Valencia en kwamen ze in letterlijk iedere etappe op het podium.

Warme zuiden

Na het zuidoosten was het tijd voor het zuiden. Tussen de Ronde van Valencia en de Ruta del Sol door volgden twee eendagsklassiekers. De Ronde van Murcia leverde winst voor Philippe Gilbert op; de renner van BMC versloeg Alejandro Valverde in een sprint. De Clasica de Almería werd wegens zwaar weer ingekort tot een schamele 21 kilometer. Dat waren er genoeg voor Leigh Howard om winnend over de streep te komen.

Op naar de Ruta del Sol. Drie Spaans vlakke ritten, een etappe tegen de klok en een slotrit met aankomst op de Alto de Peñas Blancas; dat stond op het menu. Oudgediende Daniele Bennati opende het bal in de eerste etappe. Hij bleef de rest ruim voor in Sevilla, Bert van Lerberghe werd tweede. In Cordoba een dag later kon de Alto de Trassieras in volle finale het peloton niet ontwrichten. Nacer Bouhanni won, Raymond Kreder werd vijfde.

Ook in de derde etappe lag er een hindernis in de finale. De Puerto del Valle decimeerde de kopgroep tot 51 renners. Deze keer waren alleen Oscar Gatto en Ben Swift sneller dan de sprinter van Roompot. Het leverde onze landgenoot net niet de leiderstrui op. Kreder vertelde er later over in onze rubriek Privé: "Ik ben een pure sprinter, maar ik heb mezelf echt verbaasd in de Ruta del Sol. Toen ik in een groep van vijftig renners in volle finale nog mee ging over een zware beklimming en voor de zege kon sprinten, kreeg ik leuke reacties van mijn omgeving."

Nederlanders weer goed

Daarna was het tijd voor de klassementsrenners om hun kunsten te tonen. Een 21 kilometer lange tijdrit rond Alhaurín de la Torre zou een groot deel van die renners al kansloos maken, zelfs met de aankomst bergop nog op het programma. Tejay van Garderen zette zijn ambities kracht bij; de Amerikaan hield Wilco Kelderman twee seconden achter zich.

Dat bleek op de slotdag echter niet de belangrijkste concurrent. Alejandro Valverde versnelde op de Alto de Peñas Blancas al ver van de streep. De 22 seconden achterstand die hij had, maakte El Imbatido in een mum van tijd goed. Wilco Kelderman, Wout Poels en Bauke Mollema konden alle drie niet bij de Spanjaard komen. Mollema kon wel nog een mooie tweede plaats boeken, met een podiumplaats (derde) in het eindklassement tot gevolg. Hij hield vier seconden over op Kelderman.

[video mp4="https://cdn.pijper.io/source/wieler-revue/source/wielerrevue/2016/11/Vuelta-a-Andalucia-Ruta-del-Sol-2016-Etapa-5.mp4"][/video]

Woestijn

Zo verliep het Spaanse gedeelte van het voorjaar. In het volgende deel komt de strijd - op de fiets dan wel - in het Midden-Oosten aan bod. De Ronde van Dubai, de Ronde van Qatar, de Ronde van Oman en de Ladies Tour of Qatar: veel rondes. Veel zand. Veel sprinten. Wat klimmen. En mooie uitslagen. Tot de volgende!

Foto: Cor Vos