Wieler Revue Jaaroverzicht 2016: van Down Under tot Doha (Deel 34)

Het wegseizoen van het kalenderjaar 2016 zit erop. Wieler Revue blikt graag met u terug, van januari tot oktober. Nu de Eneco Tour!

Het wielerseizoen kent met de Japan Cup een traditioneel einde van de belangrijke internationale koersen. De renners beginnen vanaf november aan hun opbouw naar het seizoen 2017. Maar hoe verliep alles in 2016? Als u alweer bent vergeten wie in de belangrijkste koersen schone schijn maakten, bent u bij Wieler Revue aan het juiste adres. Wij blikken met tekst en beeld terug op de belangrijkste wielerwedstrijden van 2016. Daarbij komen zowel de mannen als vrouwen genoeg in het spotlight te staan.

Terug in Europa

Voor de Eneco Tour wachtte op de renners, stond eerst op zondag 18 augustus het eerste Europees Kampioenschap voor professionals op de agenda. De Europese kampioenschappen werden gehouden in het Franse Plumelec. Aan de wegwedstrijd van de mannen hoefden weinig woorden vuil gemaakt te worden. Laten we terugkijken naar de laatste kilometer.

[video mp4="https://cdn.pijper.io/source/wieler-revue/source/wielerrevue/2016/12/Peter-Sagan-wins-European-Championships-road-race-2016.mp4"][/video]

Jazeker, hij was opnieuw winnaar. Peter Sagan kroonde zich tot de eerste Europees kampioen voor professionals. "Als ik geen wereldkampioen word, heb ik tenminste nog een trui om aan te trekken", lachte de regerend wereldkampioen achteraf.

Noordwaarts!

De Europees en wereldkampioen mocht per helikopter afreizen naar Friesland. Daar startte de Eneco Tour in Bolsward. Van en naar Bolsward, in de eerste etappe. Het werd een massasprint, zoals voorspeld. En het werd een ontzettend lange sprint.

[video mp4="https://cdn.pijper.io/source/wieler-revue/source/wielerrevue/2016/12/Eneco-Tour-Laatste-km-etappe-1-Final-km-stage-1.mp4"][/video]

Dylan Groenewegen was de grote gelukkige. Hij boekte zijn eerste zege in een WorldTour-koers. De Amsterdammer reageerde trots: “Ze zeiden me steeds dat ik er niet bij hoorde omdat ik geen WorldTour-zege had. Die heb ik nu wel, dus ik denk wel dat ik er tussen hoor.”

De tweede etappe was een korte tijdrit door de straten van Breda. Het werd een nieuwe uitgave van Tom Dumoulin tegen Rohan Dennis. De Australiër van BMC was van de twee ruim de sterkste. De Nederlands kampioen tijdrijden daarentegen stelde teleur.

Rainbow magic

De derde etappe voerde het peloton over de Vlaamse wegen. In Ardooie kwam een groep van vijf vluchters op de streep af gereden. Ze gingen voor de ritzege rijden. Of toch niet?

[video mp4="https://cdn.pijper.io/source/wieler-revue/source/wielerrevue/2016/12/Eneco-Tour-Laatste-kilometer-rit-3-Stage-3-final-km-Blankenberge-Ardooie.mp4"][/video]

Met een werkelijk waar krankzinnige move worstelde Peter Sagan zich naar alweer een zege in 2016. Een dag later herhaalde hij zijn kunstjes in een nieuwe sprint. In Sint-Pieters-Leeuw klopte hij Duits kampioen André Greipel. Het verschil bedroeg luttele centimeters.

De etappezege bracht de Slowaak aan de leiding. De witte trui nam hij over van Dennis, maar het stuivertje wisselen vond de volgende dag al plaats. BMC won de ploegentijdrit in Sittard-Geleen en de Australiër kon zich misschien wel opmaken voor de eindzege.

Opbouw van de spanning

De voorlaatste etappe was er een om niet veel woorden aan te spenderen. Vijf vluchters, opnieuw, konden nu wél strijden voor de ritzege. Ze verpestten het niet, tot blijdschap van Luka Pibernik. De Sloveen van Lampre-Merida boekte - na twee Sloveense titels op de weg - zijn derde profzege.

De laatste etappe rond Geraardsbergen zou weer voor een grandioos slotakkoord zorgen. De slechte weersomstandigheden zouden dat nog eens onderstrepen. De finale werd geopend door een valpartij van witte trui Rohan Dennis. De renner van BMC was vanaf dat moment eigenlijk uitgeschakeld voor de eindzege. Zo werd Peter Sagan de grote favoriet. Met een podiumplaats in het klassement zou hij ook de WorldTour winnen. De Slowaak moest echter achtervolgen toen een groepje met onder meer Niki Terpstra, Oliver Naesen, Edvald Boasson Hagen en Bob Jungels weg sloop.

Spectaculair slot

Naesen leek de sterkste. De Vlaming van IAM Cycling was hard op weg dé revelatie van het najaar te worden. Terpstra kon zijn wagonnetje aanhaken bij Naesen. Ook Boasson Hagen toog mee op pad. De rest, Sagan incluis, moest afhaken.

De drie gingen voor de ritzege kampen op de Vesten, de aanloop naar de Muur van Geraardsbergen. En dat ging, met wat samenvattende beelden vooraf, zo:

[video mp4="https://cdn.pijper.io/source/wieler-revue/source/wielerrevue/2016/12/Eneco-Tour-Samenvatting-Rit-7-Highlights-stage-7.mp4"][/video]

De Noor won in typisch Noors weer. Terpstra knokte zich naar de eindwinst in de Eneco Tour. Naesen werd tweede in het klassement, de regenboogtrui ging als nummer drie mee op het podium. Dat betekende inderdaad de eindzege in de WorldTour voor de renner van Tinkoff. Daar kon geen enkele andere renner dan ook iets van zeggen.

'Juiste moment'

Niki Terpstra was natuurlijk uitzinnig van vreugde. “Ik wilde in ieder geval met een voldaan gevoel uit de koers komen. Alles geven met hopelijk een goed resultaat. Dat is allebei gelukt”, glimlachte de Etixx-Quick Step-kopman.

“Vanmorgen wist ik wel dat het mogelijk was, maar dat het dan daadwerkelijk lukt is te gek”, laat hij weten aan de NOS. “Het weer speelde natuurlijk mee en ook de rivaliteit tussen Tinkoff en BMC kwam goed uit. Zij vielen elkaar aan, vervolgens konden wij de voorlaatste keer van de muur toeslaan. Het teamwerk kwam nu tot uiting. Na de ploegentijdrit wisten we dat we een sterk collectief hebben.”

Op zestig kilometer van het einde viel leider Rohan Dennis precies op het moment dat de Nederlander ten aanval trok. “Net voor de Muur begon het te regenen. Het was vroeg, maar wel het juiste moment en daar gaat het om. Het was chaos, maar wij hadden het allemaal onder controle. We moesten gewoon volle bak koersen. Ik had heel de week al goede benen, maar die had ik nog niet echt kunnen laten zien.”

Vallende bladeren

De Eneco Tour maakte een einde aan de wielermaand september. Dat betekende nog maar één wielermaand. Toevallig zat in die wielermaand het wereldkampioenschap, in Qatar. Dat komt later deze week aan bod. Eerst in het volgende deel: de Ronde van Lombardije. Eén van de meest spectaculaire koersen van de vallende bladeren die we de laatste jaren zagen. Tot dan!

Foto's: Cor Vos