HomeAchtergrondDe Wereld van Vanwalleghem: Waar blijven de hervormingen in de wielersport?

De Wereld van Vanwalleghem: Waar blijven de hervormingen in de wielersport?

Wat is er aan de hand met de professionele wielersport? Niets, zegt u? Dat zei men vlak voor de Franse Revolutie of, u moet zich dat in Nederland nog herinneren, voor de Belgische Omwenteling anno 1830 ook.

Nu zegt mijn theewater, in samenspraak overigens met mijn eksteroog, dat onder de alledaagse gang van zaken in het wielerbestel een lavastroom op gang is gekomen die binnenkort tot een eruptie kan leiden. Een vulkaanuitbarsting die onze geliefkoosde sport in een nieuw tijdperk moet leiden.

Op het eerste gezicht loopt alles als vanouds. Het afgelopen seizoen werd de wielerkalender braaf afgewerkt, een buitenstaander dacht: ‘business as usual’. Tot ene Peter Sagan wereldkampioen werd en het in zijn instant-interview had over een wereld die dringend moest gaan verbeteren. Waar had hij het in godsnaam over? Hij had het over de toestand in de wielersport. Het eerste wat ons zou moeten wakker schudden is de vaststelling dat binnen de wielrennerij alles nu al twee, drie jaar lang hetzelfde blijft.

Er was voorheen nochtans een algemene consensus dat er van alles schortte: aan de (overvolle) kalender, aan de (steeds toenemende) lastigheidsgraad van de grote rittenkoersen en hun duur, aan de financiering van het bestel, aan de almacht van de bazen van de Tour de France, aan de wassende dictatuur van geld en commercie. Dat laatste werd onlangs nog in de verf gezet met de organisatie van de Ronde van Abu Dhabi, waardoor een hoop toppers een wielermonument als Parijs-Tours vrolijk links lieten liggen.

Arabische woestijn

Omwille van de poen die in de Arabische woestijn kon geschept worden. Dan nam men er de temperaturen tot vijftig graden met plezier bij. Er was afgelopen seizoen ook de onprettige vaststelling dat het Kwaad, dat met het symbolische offer van Lance ‘The Boss’ Armstrong zogezegd was bezworen, weer open en bloot aanwezig was en ons zelfs in het gezicht uitlachte.

Of wat moeten we denken van een ploeg als Astana, die niettegenstaande enkele pertinente dopinggevallen als bij wonder toch een licentie kreeg en het seizoen vrolijk afsloot met 28 overwinningen, waaronder eindwinst in de Vuelta en plaats twee en drie in de Giro. Herinnert u zich de tweet van Greg Henderson die Fabio Aru van dopinggebruik beschuldigde? Waarna de Nieuw-Zeelander, wellicht na enige ‘druk’ vanuit Astana-hoek, vliegensvlug zijn woorden introk en zijn excuses aanbood. Astana-tsaar Alexandre Vinokourov, de Poetin van de wielerwereld, demonstreerde nog maar eens zijn ongenaakbaarheid.

Snoepwinkel

De rouw- en berouwperiode na de Armstrong-klap deed ons geloven dat het dopingspook eindelijk geketend was. Vergeet het. Als er één zekerheid is in wielerland, dan is het deze: alles komt terug, en dan zeker de snoepwinkel, die nog nooit de deuren helemaal heeft gesloten. Zoals de geschiedenis bewijst, is de klauw van de doping nog niet eens de grootste bedreiging. De echte boeman is het geld. Het businessmodel van de wielersport is een kaartenhuis, waarin alleen de Tourbazen enorme winsten boeken. Die scheeftrekking duurt al meer dan een eeuw. Vooral de ploegen en de renners, de acteurs zonder wie het circus niet kan draaien, zijn het beu. Zij willen een groter deel van de (sponsor- en tv- rechten-)koek.

De voorbije decennia staken geregeld initiatieven de kop op die een alternatief wielercircuit, naast dit van de Internationale Wielerunie, wilden uitbouwen. Nu is er Velon, een samenwerkings- verband van elf topteams, die ‘manieren willen ontwikkelen om de professionele wielersport te laten groeien’. De door de UCI aangekondigde hervormingen laten op zich wachten. En binnenkamers zit het er tussen de verschillende actoren, en met Velon als luis in de pels, geregeld bovenarms op. Men raakt er niet uit. Steeds meer hoofdrolspelers, de megalomaan Oleg Tinkov voorop, roepen om een revolutie. De grote internationale sportbonden, de FIFA op kop, maken een crisis door.

Wanneer barst er binnen het professionele wielrennen een bom?

 

Deze column van Rik Vanwalleghem verscheen in Wieler Revue #10. In dit nummer ook in een interview met het talent van België: Tiesj Benoot. Daarnaast een vooruitblik op de Tour de France en Giro d’Italia van volgend jaar! Bestel hier het nummer van Wieler Revue in onze webshop!

Ontvang onze nieuwsbrief

Geen update meer missen? Meld je dan aan voor de nieuwsbrief!

Laatste artikelen

🎥 Renner neemt losgeslagen paard bij de teugels tijdens koers in de Ardennen

Bizarre taferelen tijdens de Arden Challenge, een koers in de Belgische provincie Luxemburg. Een...

Vollering over vertrek: ‘Ik was een beetje verbaasd door het statement van de ploeg’

Het ziet er naar uit dat Demi Vollering volgend jaar andere oorden gaat opzoeken....

Kopecky over saga rond vertrek Vollering: ‘Dit gedoe is voor niemand in de ploeg leuk’

Verrassend nieuws vanuit het kamp van SD Worx-Protime. Woensdag liet ploegleider Danny Stam weten...

Wout van Aert met succes geopereerd, ploeg geeft nieuwe update

Wout van Aert is deze namiddag in Herentals met succes geopereerd aan zijn sleutelbeen....

Meer zoals dit

Kopecky over saga rond vertrek Vollering: ‘Dit gedoe is voor niemand in de ploeg leuk’

Verrassend nieuws vanuit het kamp van SD Worx-Protime. Woensdag liet ploegleider Danny Stam weten...

Jorgenson voelt zich genoodzaakt om te reageren op kritiek: ‘Moet ik dan de handdoek gooien omdat we onze leider verloren?’

Met een aanval op zo'n zes kilometer van het eind zette Jorgenson de koers...

Sportarts: ‘Revalidatie Van Aert zal maanden duren, het is een regelrechte ramp’

Zeven gebroken ribben, een gebroken sleutelbeen en een gebroken borstbeen. Dat is het keiharde...