Michel Wuyts: 'Elfstedentocht van '97 was het hoogtepunt in mijn carrière'
Nee, niet Tom Boonen die wereldkampioen werd in 2005, geen Museeuw in 1996 in Lugano en zelfs niet één van de talloze Rondes van Vlaanderen die hij van commentaar heeft voorzien was het hoogtepunt in de loopbaan van Michel Wuyts. Hij kiest resoluut voor de laatste Elfstedentocht.
In het voorjaar van 1991 nam Michel Wuyts voor het eerst plaats in de commentaarcabine van de VRT. De Duitser Olaf Ludwig, in dienst van Panasonic, won de 34e editie van de E3-Prijs Harelbeke. "Ik moest meteen na afloop uit mijn lagereschool-Duits putten voor het flashinterview. Het viel in die zin mee dat Ludwig bij zijn antwoord meteen overging in gebroken Nederlands. Dat had hij namelijk van Peter Post, z'n ploegleider geleerd."
Wuyts genoot in Friesland
Meer dan dertig jaar is bijna een geheel werkzaam leven en het is niet evident om daar een hoogtepunt uit te lichten. Toch heeft Wuyts er geen moeite mee, toen we hem er in een interview dat te lezen is in een eerder magazine. Hij kwam met een verrassend antwoord.
"De Elfstedentocht van 1997 en ik meen dat. Om de simpele reden dat alles wat op mij afkwam, daar in Ljouwert, nieuw was voor me. Ik volgde het langebaanschaatsen en het schaatsen op natuurijs wel, maar tussen iets volgen en ergens over praten zit een groot verschil."
"Nu kreeg ik de kans, de enige kans die er geweest is de afgelopen dertig jaar, om commentaar te leveren. Men vroeg bij de VRT om een vrijwilliger. Ze hadden ook een Chinese vrijwilliger kunnen aanduiden, maar ik heb geen seconde getwijfeld. Ik wist; dit wordt een kans die je maar een keer in je leven krijgt."
Evert ten Napel
Het voelde daarna ook als een once-in-a-lifetime-gebeurtenis. "We reden de avond ervoor naar Leeuwarden en stonden ’s nachts op. Bij een geïmproviseerd ontbijt hield ik nog snel een mini-vergadering met Evert ten Napel die het commentaar zou leveren vanaf de motor en die mij nog een paar zeer interessante aspecten meegaf over de wedstrijd zelf."
Wuyts kwam letterlijk toch nog goed beslagen ten ijs. "Zo gingen we aan de slag. Ik had me natuurlijk ook wel voorbereid. Ik ben nooit onvoorbereid aan de start verschenen, zelfs niet voor de meest simpele cyclocross."
- Cor Vos