Vuelta-kopman Arensman weet waarom hij 5 kilo aankwam in Giro: 'Team vertelde me zelfs niet over bloedwaardes'

Thymen Arensman werd uiteindelijk nog zesde in de Giro, maar voelde zich er niet beroerd. In aanloop naar de Vuelta vertelt hij wat er aan de hand was. 

Thymen Arensman start zaterdag alweer aan z'n vijfde Vuelta. De 24-jarige Gelderlander is bij INEOS Grenandiers samen me Carlos Rodriguez de kopman van dienst in Spanje. Het is zijn tweede grote ronde van het jaar, want in mei betwistte hij al de Giro. Dat werd voor de lange Nederlander een ronde met mixed feelings.

Slechtste bloedwaarden ooit voor Arensman

De winnaar van een Vuelta-etappe in 2022 eindigde de Giro namelijk op een keurige zesde plaats, maar toch was het een ronde van ups en downs en voelde Arensman zich helemaal niet goed in Italië. Eerder vertelde hij al het wonderlijke verhaal dat hij tijdens de ronde maar liefst 5 kilo aankwam (vocht, geen vet). De reden erachter kende hij toen nog niet, maar nu voor aanvang van de Giro weet hij hoe het kwam.

"Twee dagen voor een grote ronde heb je standaard een verplichte bloedtest vanuit de UCI, dus nu ook weer voor de Vuelta. Maar bij de Giro hadden we die natuurlijk ook, en daar - het team had me dat overigens toen nog niet verteld - waren mijn bloedwaarden superslecht. De slechtste die ik ooit heb gehad, en dat net voor een grote ronde. Dat is natuurlijk niet ideaal."

"Dat verklaarde ook wel waarom ik die eerste dagen in de Giro tijd verloor en waarom ik uiteindelijk vijf kilo aankwam. Mijn cortisolgehalte was gewoon veel te hoog", legde Arensman uit bij In De Leiderstrui.

Meer less is more

Een te hoog cortisolgehalte, dat behoeft enige uitleg. Het kan ontstaan als je hormoonhuishouding in de war is. Het leidt tot vermoeidheid, slecht slapen en bijvoorbeeld prikkelbaarheid. En dat kan dan weer ontstaan als je jezelf plat gezegd 'over de kling jaagt'. Het is precies wat Arensman deed in aanloop naar de Giro.

"Ik heb mezelf teveel gepusht en was te enthousiast in de voorbereiding: probeerde te licht te zijn, een uurtje te veel trainen en dergelijke. Ik heb er wel lessen uit getrokken."

Naar de Vuelta toe pakte Arensman het dan ook anders aan. Al was dat best lastig. "Er zit zo'n grote gedrevenheid van binnen, dat je het goed wil doen en wil presteren. Dan is het moeilijk om less is more te accepteren, maar het is ook heel logisch: iedereen kan heel hard trainen, maar niet iedereen kan heel hard rusten. Terwijl het heel belangrijk is: des te meer je rust, des te harder je uiteindelijk ook weer kan trainen. Als je die stap overslaat, ga je zelf naar de klote."

Bekijk het originele bericht