Adrie van der Poel zal zijn zoon niet zien in Zürich en breekt lans voor sprinters: 'Vind dat de sprinters wel weer eens een kans verdienen'

Adrie van der Poel is nog zeer actief in de wielerwereld en ook zeer begaan met de prestaties van zijn zoon Mathieu, maar dat doet hij wel op geheel eigen wijze. Hij blijft het liefst een beetje op de achtergrond. In Glasgow vloog hij niet direct om de hals van Mathieu toen die wereldkampioen werd. En ook in Zürich zal dat bij een eventuele wereldtitel niet het geval zijn.

Adrie van der Poel niet in Zürich om Mathieu aan te moedigen, maar hij verkende parkoers wel

Van der Poel senior is namelijk niet eens aanwezig in Zwisterland. Hij organiseert ook nog veel fietsevenementen en zit op zondag in de auto van Italië naar de Mont Ventoux. Op weg van het ene event naar het andere event.

"Zürich ligt niet op de route. Maar we zijn met een paar man in de auto, dus dan kunnen we via de iPhone de koers volgen. Mocht er iets lukken, dan genieten wij gewoon een paar dagen later, hè. Hij weet zelf wel dat wij hem op een andere manier supporteren", zegt Adrie tegen Wielerflits.

Hij is dan zondag niet in Zürich, maar Adrie kon het ook niet laten om op de weg terug van weer een ander fietsevent toch even door de Zwitserse stad te rijden en het parkoers te verkennen. Het was slecht weer dus hij deed dat niet op de fiets, maar in de auto. Daardoor kon hij het zwaartse klimmetje van het parkoers, de Zürichbergstrasse, niet helemaal oprijden.

"Daar was eenrichtingsverkeer. Dat was wel jammer, maar het zag er wel heel lastig uit. Vergelijk het met een halve Roche aux Faucons. Op deze klim kruis je een aantal straten, waardoor het een soort trap is. Dan vlakt het dus iets af, steeds is dat een meter of tien. Bovenop vlakt het helemaal af, tot 2 à 3 procent gemiddelde stijging. Daar kun je op kapotgaan in een van de laatste rondes na zo’n lange wedstrijd."

Kansen voor zijn zoon?

Een halve Roche aux Faucons, dat moet doenbaar zijn voor Mathieu, toch? Vooral omdat het volgens Van der Poel sr. daarna ook niet idioot zwaar is in de zin van steile klimmetjes.

"Eigenlijk alles wat na dat eerste klimmetje volgt, is allemaal wel redelijk te doen. Al is het ook te zien hoe de koers gaat op zo’n dag. Hoe is de concurrentie? En hoe ben je zelf? Ik heb er altijd wel in geloofd dat dit parcours voor heel veel renners doenbaar is. Alleen ben je afhankelijk van andere zaken. Wat doet het weer? Hoe is het koersverloop? Dat zijn de bepalende factoren. Ik denk dat die zaken in het voordeel van bepaalde renners zijn. Dat geldt bij goed weer, maar ook zeker wanneer het regent."

WK voor sprinters

Adrie van der Poel vindt het dus niet een megazwaar WK-parkoers, maar voor de sprinters is het wel te zwaar. Dat zal volgend jaar in Rwanda sowieso ook het geval zijn, want de UCI presenteerde net het parkoers met 5.500 hoogtemeters. In 2026 en 2027 zal het in Montreal en de Franse Alpen ook weer niet voor de snelle mannen zijn; pas in 2028 in Abu Dhabi krijgen ze wellicht weer een kans.

Dat vindt Adrie wel een beetje lang duren. "Een parcours mag zwaar zijn. Het is het WK. Maar ik vind wel dat de sprinters ook weer eens een kans verdienen. Dat zou verplicht moeten zijn: om de zo veel jaar een WK voor sprinters. Dat is intussen al even geleden en ook de komende WK’s liegen er niet om. En dit WK ook niet. Al ben ik het ook eens met de lezing van bondscoach Koos Moerenhout. Het eerste klimmetje is lastig, maar al de rest van de omloop is goed doenbaar."