One-man-show! Tadej Pogacar wint WK na aanval van ruim 100 kilometer: 'Ik kan niet geloven wat er zojuist is gebeurd'

Tadej Pogacar is wereldkampioen wielrennen 2024 geworden. De Sloveen viel al op ruim 100 kilometer van de meet aan. Hij voegde zich vervolgens bij de kopgroep, waarna hij iedereen wist te losten. Ondanks inspanningen van de Belgische ploeg en een sterke Mathieu van der Poel, bleef Pogacar vooruit en kwam hij solo ver de finish in Zürich. Van der Poel sprintte uiteindelijk naar het brons.

Sterke kopgroep

De wegrit werd verreden over een parkoers van 274 kilometer tussen Winterhur en Zürich. In de finishplaats werden zeven rondjes afgelegd met daarin twee klimmetjes: de korte steile Zürichbergstrasse en de langere Witikon-klim.

Silvan Dillier (Zwitserland), Tobias Foss (Noorwegen), Simon Geschke (Duitsland), Rui Oliveira (Portugal), Piotr Pekala (Polen) en Luc Wirtgen (Luxemburg) vormden de vroege vlucht van de dag. België en Slovenië sleurden in het eerste koersdeel continu op kop van het peloton. Uiteraard in dienst van topfavorieten Remco Evenepoel in Tadej Pogacar.

Op 126 kilometer van het einde, met nog 5 rondes te gaan, plaatste Jay Vine een versnelling. Tal van sterke coureurs sprongen mee en zo werd een grote tegenaanval opgezet. In die groep zaten Laurens De Plus (België), Jan Tratnik (Slovenië), Mattia Cattaneo (Italië), Magnus Cort (Denemarken), Pavel Sivakov (Frankrijk), Stephen Williams (Groot-Brittanië), Jay Vine (Australië), Kevin Vermaerke (Verenigde Staten), Johannes Staune-Mittet (Noorwegen) en Florian Lipowitz (Duitsland).

Aanval Pogacar op ruim 100 kilometer

Omdat er een Belg en een Sloveen vooruit waren, viel het even stil in het peloton. De mannen van Pogacar pakten vervolgens de draad snel weer op. Niet om te controleren, maar om een aanval van de kopman in te leiden.

Op ruim 100 kilometer van de streep begon hij eraan. Op de Witikon-klim versnelde Pogacar nadat hij gegangmaakt werd door Domen Novak en Primoz Roglic. Andrea Bagioli bleef nog even in zijn wiel hangen, maar de Sloveense Tour- en Giro-winnaar ging te hard voor de Italiaan.

Voor even leek honderd kilometer veel te ver voor Pogacar, maar met Tratnik als vooruitgestuurde pion bevond Pogi zich plots in een ideale situatie. Tratnik wachtte hem op, bracht hem naar de kop van de wedstrijd en gooide het tempo weer omhoog. Vervolgens loste Pogacar de hele kopgroep, behalve zijn UAE-ploegmaat Sivakov, die nog een rondje lang met hem mee reed.

Evenepoel rookt ploeg op

In het peloton zette Evenepoel zijn Belgische ploegmaats op kop in de achtervolging op Pogacar. De Belgen reden zich leeg, waarna het een ronde later aan de kopman zelf was. Evenepoel plaatste dan ook verschillende demarrages, maar kwam niet weg.

Wat volgde was een ronde waarin het hollen en stilstaan was, waarbij ook Mathieu van der Poel betrokken was. De Nederlander oogde ijzersterk, maar kon ook niet wegkomen. Evenepoel had zichtbaar moeite met de koerssituatie en uitte zijn frustratie richting de Amerikanen, die een nieuwe aanval van de Belg pareerde bij het ingaan van de voorlaatste ronde. Dat terwijl Pogacar alsmaar verder wegreed.

Uiteindelijk wisten de sterksten der achtervolgers zich los te weken van de rest, maar voor de regenboogtrui kwamen zij allang te laat. In de laatste ronde liep de groep Evenepoel en Van der Poel nog wel in op de koploper, maar zij kwamen te laat.

Een superblije Tadej Pogacar had tijd genoeg om zijn overwinning te vieren. Hij kwam dan ook vol emotie over de streep. Achter hem vloog Ben O'Connor verrassend naar het zilver. De Australiër was weggesprongen bij de achtervolgers, waarbij Van der Poel naar het brons sprintte.

Uitslag

'Een domme aanval'

Pogacar verscheen na afloop vol ongeloof voor de camera's. "Ik kan niet geloven wat er zojuist is gebeurd", zei de nieuwe wereldkampioen. "Na dit zware seizoen legde ik mezelf veel druk op. In andere was het WK nooit mijn hoofddoel, dit jaar wel."

Was zijn aanval op ruim 100 kilometer van de meet gepland? "Nee, natuurlijk niet", lachtte Pogacar. "We hadden wel gepland om de koers te controleren, maar er werd al vroeg gekoerst. Ik weet niet precies wat ik dacht, maar het was go with the flow."

"Misschien was het een domme aanval, maar gelukkig was Jan (Tratnik, red.) bij me. Ik moet mijn team bedanken. Zonder hen was dit niet mogelijk geweest. Ik ben heel trots op de nationale ploeg", besluit Pogi.