Vergeten renner: Steffen Wesemann

 Dus wordt er ook jong talent gescout en in de Duitse jeugdcategorieën zingen drie namen rond. Drie namen die alles aan flarden rijden. Twee van hen worden de grootste Duitse wielrenners uit de geschiedenis tot nu toe: Jan Ullrich en Erik Zabel. Ullrich is een feestbeest, maar het grootste talent van allemaal. Zabel is het minst getalenteerd van de in totaal drie namen, maar heeft een ijzeren discipline. Er is één renner die tussen hen door fietst: Steffen Wesemann, uit het dorp Wolmirstedt in Sachsen-Anhalt. Bij de profs sluit Wesemann in 1993 aan. Bij Team Deutsche Telekom. Het lukt het maar moeilijk om de prestaties uit de jeugd te evenaren. Immers rijden sinds dat jaar een aantal renners volledig opgevoerd rond. Tijd voor de Duitse ploeg om een dopingsysteem op te zetten. Dat gebeurt in Frankfurt en zo worden een aantal renners aangestoken, omdat ze ineens goed gaan presteren.

De eerste keer dat Wesemann zichzelf kan laten zien, is in het voorjaar van 1995. Hij wordt tweede in de E3 Prijs. Daarna duurt het lang voor hij weer aan het front verschijnt. Duidelijk is dat Wesemann niet van de brommers houdt. Pas in 2000 lukt het hem om een heel voorjaar bij de besten te zijn. Tweede in de Omloop Het Volk en zijn eerste zege – in de Rund um Köln – zijn het resultaat. Een week na zin eerste winst is er meteen zijn tweede, in Zwitserland. Ondanks dat hij nog een aantal podia rijdt, in 2002 wordt hij in de stromende regen tweede op drie minuten van Johan Museeuw, is Wesemann nooit echt een favoriet. Niemand houdt geweldig veel rekening met de Duitser.

Dat verandert allemaal op 4 april 2004. 

4/4/2004.

Mooier wordt het niet.

De Vlaming Leif Hoste van Lotto-Domo zit al vroeg in de finale in de kopgroep. Hij blijkt ijzersterk. Op de Muur van Geraardsbergen wordt de kopgroep ingelopen. Dave Bruylandts neemt de kop, Hoste volgt. Vanuit de achtergrond komt een kleine renner in een roze tenue alsmaar dichter naar de kop van de koers gereden.

Steffen Wesemann.

De Duitser rondt als eerste de top en ziet twee Vlamingen met hem mee komen. Een groep met onder meer Leon van Bon en Erik Dekker komt dicht, maar zal het gat met de drie koplopers nooit helemaal dicht fietsen.

Net als de rest. 

De drie draaien rechtsaf de finishstrook in Meerbeke op. Hoste is veel te nerveus en gaat te vroeg aan. Een roze tricot verschijnt op kop.

Steffen Wesemann.

Binnen een aantal klappen zorgt hij ervoor dat zijn carrière niet meer stuk kan. Hij wordt na Rudi Altig in 1964 de tweede Duitser ooit die de Ronde van Vlaanderen wint. Het enige wat we daarna nog van Wesemann vernemen is een verandering naar de Zwitserse nationaliteit, om in 2005 toch maar aan het wereldkampioenschap mee te kunnen doen. En als Zwitser rijdt hij een jaar later naar de tweede plek in de Amstel Gold Race. In de knotsgekke editie van Parijs-Roubaix in 2007 wordt de Zwitser derde. Daarna horen we niks meer van een van de grootste Duitse talenten uit de jaren ’90.