Zelf in het zadel | De Gavia: zo mooi als de omgeving is, zo eng is De Tunnel des Doods

Dit stukje over de Passo Gavia zou kunnen gaan over de geiten die ik er zag lopen. Of de koebellen die je soms een paar haarspelden boven je vrolijk hoort klingelen. Of de prachtige, woeste panorama's die je ziet als je de klim oprijdt vanuit Ponte di Legno, zoals ik een paar jaar geleden deed.

Maar als je de klim vanuit die kant hebt gedaan zal je ondanks al het moois onderweg en op de top 's nachts nog wel eens badend in het zweet wakker worden van De Tunnel. In De Tunnel zie je uiteraard geen geiten, en ook geen prachtige, woeste panorama's. Klingelende koeien zijn er heel, heel ver weg. Je ziet helemaal niks in De Tunnel. En met niks bedoel ik ook echt niks.

Een paar kilometer onder de top doemt-ie op. Het Grote Zwarte Gat. De Tunnel des Doods. Je bent er al voor gewaarschuwd door het internet of vrienden die er eerder in hebben gereden. Maar je dacht: een tunnel, hoe erg kan het nou helemaal zijn...

Nou, heel erg, zal iedere ervaringsdeskundige zeggen. Erger dan de ergste hongerklop, zou ik zelfs willen betogen. Wie in de tunnel van de Gavia heeft gereden snapt waarom een baby het meteen op een janken zet nadat hij/zij uit het geboortekanaal komt. Die 500 meter doffe en vooral donkere ellende doen zoveel met je. Ze maken een ander mens van je - geen beter mens.

Allereerst gaat het omhoog in de tunnel. En niet zo zuinig ook - tegen de 10%, wat in een tunnel voelt als 30%. Daarnaast is het er dus aartsdonker, stinkt het er, is het er koud en vochtig, en hoor je als je pech hebt het onheilspellende geluid van een auto die je wil inhalen of tegemoetkomt - door het echoeffect heb je geen idee. Deze bijna letterlijk dodelijke cocktail zorgt ervoor dat je zo snel mogelijk uit die ellende wil raken en je boven je macht gaat fietsen, wat ook niet per se heel leuk is.

Nog minder leuk is dat na die tunnel, waar je dus totaal getraumatiseerd en buiten adem uitkomt, het steilste stuk van de klim begint. Dit alles overkomt je nadat je er al 15 kilometer klimmen op hebt zitten, dus helemaal okselfris begin je er ook niet aan.

Lang verhaal kort: op de top kun je dat fraaie uitzicht (zie headerfoto) wel gebruiken, net als een flinke knuffelpartij met een geit of een koe.

Het profiel van de Gavia vanuit Ponte di Legno