Lambrecht

Oud interview met Bjorg Lambrecht: uit de schaduw naar de wielertop

Bjorg Lambrecht (22) beleefde in 2019 zijn doorbraak in het profpeloton. Het wielergekke België wist weliswaar al wat hij in zijn mars had, maar de meeste aandacht ging voor het seizoen uit naar een ander Vlaams fenomeen.

Juni 2019 interviewde Wieler Revue de net doorgebroken Bjorg Lambrecht. In een gesprek van een uur vertelde de enthousiaste Lambrecht onder meer over zijn passie voor wielrennen en wat hij ooit hoopte te bereiken. Helaas heeft het lot anders besloten en verongelukte Lambrecht een ruime maand later in de Ronde van Polen. In allerijl haalden we het artikel toen uit onze Vuelta-special , maar nu twee jaar later hebben we in samenspraak met de familie besloten het artikel toch nog te publiceren. Opdat we nooit vergeten.

Schaduw is de donkere vlek die ontstaat als het licht van een lichtbron door een voorwerp wordt tegengehouden. Na goede prestaties in de Tour des Fjords (tweede en ritwinst) en op het wereldkampioenschap voor beloften tijdens zijn debuutjaar bij de profs kon Lambrecht aan de vooravond van het nieuwe seizoen mooie adelbrieven voorleggen, maar toch was er een voorwerp, in dit geval een persoon, die Lambrecht grotendeels buiten de Vlaamse wielerspotlights hield: Remco Evenepoel. “Als je hem bezig zag in de Ronde van België dan zijn en waren die verwachtingen ook volkomen logisch”, klinkt Lambrecht een klein halfjaar later bescheiden.

Team Ineos

Het is dan ook zeker geen schande om figuurlijk achter het imposante lichaam van Evenepoel in de schaduw te blijven. Zeker niet voor de kleine en tengere Lambrecht, die met zijn 22 jaar ook nog tot de jonkies van het peloton gerekend mag worden. Een qua prestaties solide aanloop naar de voorjaarsklassiekers viel in het niet bij de eerste profstappen van het grootste wielerbelofte op deze aardbol. Dat veranderde echter in een week met achtereenvolgens een vijfde plaats in de Brabantse Pijl, een zesde stek in de Amstel Gold Race en een vierde plek in de Waalse Pijl. Het besef van talent was er al bij wielervolgers, maar dat Lambrecht het écht in zich heeft om door te groeien tot de wereldtop kwam die week in april aan het licht.

Dat beaamt de renner van Lotto Soudal als we hem spreken ten tijde van een rustperiode, die hem in de Vuelta a España topvorm moet bezorgen. “Ik merk dat mijn status is veranderd sinds het voorjaar. Vooral binnen de ploeg, maar ook in de pers en het peloton zelf. De ochtend van de Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik kwamen er de nodige journalisten naar me toe, terwijl dat voor de Amstel Gold Race helemaal niet het geval was. De Gold Race voelt als de echte doorbraak in mijn loopbaan. Iedereen kent me vanaf dat moment. Er komen meer renners naar me toe om een praatje te maken, onder anderen Greg Van Avermaet en Oliver Naesen. Die zei ik wel al gedag, maar uitgebreid gesproken had ik ze nog niet. En het is niet alleen onder de Belgen, want in de Dauphiné had ik ook een discussie met Dan Martin. Hij sloot toen af met de woorden: ‘Je hoort nu zelf ook bij de grote renners van het peloton.’ Dat was heel mooi om te horen.”

"In de Dauphiné had ik een discussie met Dan Martin. Hij sloot toen af met de woorden: 'Je hoort nu zelf ook bij de grote renners van het peloton'"

Lambrecht

Binnen de ploeg schuift Lambrecht eveneens op in de hiërarchie. Met Tim Wellens herbergt de Belgische formatie nog een renner die wil scoren in de Ardennen, maar in de Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik wordt de kleine Lambrecht uitgespeeld als mede-kopman. De keuze om zijn aflopende contract met twee jaar te verlengen is onder de streep dan ook niet al te moeilijk, ondanks de grote interesse die hem soms aan het twijfelen brengt. “Vooral Team CCC was heel concreet. Daar heb ik de meeste aandacht aan geschonken. Maar ook onder meer Ag2r-La Mondiale, Team Sunweb en Team Ineos hadden belangstelling. Al met al waren er wel acht WorldTour-teams die hebben geïnformeerd. Goed om te zien.”

Lambrecht na zijn vierde plaats in de Waalse Pijl

Victor Campenaerts

Het vooruitzicht om negen van de tien keer uitgespeeld te worden als kopman is desondanks aantrekkelijker dan een nieuwe uitdaging en een grotere bankrekening. “Voor de komende jaren zit ik goed bij Lotto Soudal. Na de Gold Race was ik in vrijwel elke koers kopman. Dat heeft me mentaal vooruitgeholpen, want ik ben meer en meer in mezelf gaan geloven. Ik behoor nu tot de betere renners op bepaalde parkoersen. Lotto Soudal heeft me veel kansen gegeven en ik wil ze graag iets teruggeven voor het vertrouwen dat ze in me hebben getoond. Voor de verdere toekomst zie ik het wel. Misschien dat als ik de stap naar de absolute wereldtop heb gezet, dat ik me klaar voel voor een ploeg als Team Ineos.”

Lambrecht pikt specifiek het Britse klassementsteam eruit. Hij heeft dan ook de ambitie om ooit een goed klassement in een grote ronde te rijden. Dat zal niet voor zijn 25ste zijn, maar als hij de langere beklimmingen steeds beter zal verteren, dan gaat het er honderd procent van komen. Goed kunnen klimmen is uiteraard een pré, maar ook een sterke tijdrit is dan van vitaal belang. “Ik probeer dan ook zeker twee of drie keer per week op mijn tijdritfiets te zitten. Ook met het oog op de toekomst. Dat hoeft niet altijd even lang te zijn, maar het heeft me wel geholpen om een stap vooruit te zetten dit seizoen. Ik zit een stuk aerodynamischer op mijn fiets dan vorig jaar. Daar moet ik wel hard voor werken, want ik moet gewend blijven aan de diepere positie die ik tegenwoordig inneem.”

Met Victor Campenaerts heeft Lotto Soudal een wereldtopper tegen de klok in de gelederen. De houder van het werelduurrecord heeft heel de Belgische ploeg omhooggestuwd wat betreft tijdrijden. Ook Lambrecht heeft de tips van Campenaerts als een spons in zich opgenomen. “Vooral op de ploegstage kwam hij met goede aanwijzingen. Ik heb een aantal oefeningen van hem gehad om mijn schouders zo flexibel mogelijk te houden. Daardoor kan ik beter in positie blijven. Vroeger probeerde ik altijd zo hard en lang mogelijk op te trekken na een bocht, terwijl direct in positie gaan zitten effectiever is. Hij heeft de aandacht voor het tijdrijden aangewakkerd binnen de ploeg. Ik merk dat iedereen een stuk gemotiveerder is om een goede tijd neer te zetten. Tot dit jaar gold de tijdrit voor velen in het team nog als een halve rustdag.”

Een tweede plaats op het WK U23 2018

In de Dauphiné krijgt Lambrecht, die in Frankrijk de jongerentrui wint, de bevestiging in een tastbaar resultaat. Hij doet het in de race tegen de klok een stuk beter dan het jaar voordien. Zo hoopt hij ook de stijgende lijn ten opzichte van vorig jaar vast te houden in de komende Vuelta, waar hij in 2018 zijn debuut maakte in een grote ronde. “Ik was vorig jaar onwijs onder de indruk van het niveau. Ik voelde meteen al dat iedereen in topvorm stak. Dat was toch wel een groot verschil met rondjes van een week, waar de meeste renners nog in voorbereiding zijn. Het was de bedoeling dat ik zou uitstappen na tien dagen, maar ik voelde me in de tweede week nog beter worden.”

Dus besluit de ploeg dat het geen kwaad kan als Lambrecht nog iets langer doorgaat. Na de veertiende etappe houdt hij het uiteindelijk voor gezien en gaat hij zich volledig richten op het wereldkampioenschap in Innsbruck, waar hij in de beloftenwedstrijd als tweede eindigt achter de Zwitser Marc Hirschi. “Ik voelde me echt een stuk sterker na de Ronde van Spanje, zowel mentaal als fysiek. Het was weer een kleine stap die ik heb gezet in mijn loopbaan. Ik kon het zien aan de waardes die ik wegtrapte en ook mijn gevoel was een stuk beter. Dat ik tweede werd op dat wereldkampioenschap schiet nog weleens door mijn hoofd. Ik heb toen iets te veel hooi op mijn vork genomen. De Zwitserse ploeg was die dag de slimste en daardoor hebben ze ons geklopt.”

Huilen

Bjorg Lambrecht komt op 2 april 1997 ter wereld in Gent. De kleine Lambrecht begint als voetballer, maar tussen de witte krijtlijnen is hij nimmer een hoogvlieger. Hij kan hard rennen, maar balgevoel is ver te zoeken. Op dat moment is Lambrecht allang voornemens om te gaan wielrennen. Als hij twaalf jaar is schrijft hij zich in en begint hij officieel met koersen, maar op zijn negende wordt zijn droom al aangewakkerd door een lokaal rondje in zijn thuisdorp. “Daar reed ik in een truitje van Quick-Step en op een stalen fiets. Ik pakte meteen de overwinning en toen was het voor mij meteen duidelijk: het was mijn droom om profwielrenner te worden. De koers zit in onze familie. De oom van mijn moeder was vroeger wielrenner en het was dus een vanzelfsprekendheid dat ik ook zou gaan proberen om prof te worden.”

Lambrecht komt door zijn familie ook al op jonge leeftijd in aanraking met wielrennen op televisie. Trouw zit hij voor de buis als het wereldkampioenschap, Tour de France of Ronde van Vlaanderen wordt verreden. Daarbij heeft hij vooral aandacht voor één iemand. “Als kleine jongen was Tom Boonen mijn grote held. Iedere koers waaraan hij meedeed zat ik aan de buis gekluisterd. Als hij niet won, dan moest ik nadien wenen in de tuin. Als wegwielrenner win je vaker niet dan wel, dus dan heb ik inderdaad veel gehuild, haha. Al kwam dat alleen voor tijdens de grote koersen, zoals het wereldkampioenschap en de Ronde van Vlaanderen. Het was toen natuurlijk ook nog niet zoals nu, want tegenwoordig worden haast alle koersen uitgezonden.”

"Als Tom Boonen niet won, dan moest ik nadien wenen in de tuin. Als wegwielrenner win je vaker niet dan wel, dus ik heb inderdaad veel gehuild, haha."

Lambrecht

In zijn jeugd behoort Lambrecht niet direct tot de allergrootste talenten. Zijn tengere lichaamsbouw is nu een van zijn specialiteiten, maar als nieuweling en junior werkt het juist vaak tegen hem. “Ik heb daar zeker last van gehad. Ik was een van de minderen wat betreft het drummen in het peloton. Daardoor had ik moeite om aan te sluiten bij de top. Pas als tweedejaars junior bleek ik meer talent te hebben dan gedacht. Ik werd Belgisch kampioen en won verschillende koersen. Ik heb me weleens afgevraagd waar dat verschil ‘m in heeft gezeten, maar ik denk dat ik een mentale klik heb gemaakt toen ik in 2015 een etappe won in de Driedaagse van Axel. Ik ben het vervolgens serieuzer gaan aanpakken en sindsdien is de opmars eigenlijk niet meer gestopt.”

Als belofte krijgt Lambrecht al in zijn eerste van twee jaar de bevestiging dat hij prof kan worden bij Lotto Soudal. “In mijn eerste jaar won ik de aansprekende Ronde de L’Isard en toen kon ik al gauw tekenen bij de profploeg van Lotto Soudal. Vervolgens heb ik nog een jaar bij de beloften rondgereden zonder enige vorm van druk. Dat heeft met onder meer de zege in Luik-Bastenaken-Luik onder 23 jaar nog enkele mooie resultaten opgeleverd. Het zijn van een talentvolle wielrenner was altijd goed te combineren met school, maar op een gegeven moment heb ik de keuze moeten maken tussen school en de fiets. Ik studeerde op dat moment net een halfjaar elektrotechniek en was iets in de verlichting en verwarming van huizen gaan doen. Maar gelukkig kon ik de keuze voor het wielrennen maken. Daar gaat mijn volledige aandacht nu ook voorlopig naar uit.”

In de wereld van Lambrecht dus geen plaats meer voor zekeringen of verwarmingsbuizen, maar voor hoogtestages en wattagesmeters. Na de Dauphiné geniet Lambrecht van een rustperiode, waarin hij desondanks af en toe de mountainbike pakt voor een rondje met vrienden. “Maar de riem gaat er dan wel even af, hoor. Dat is nodig om volledig fris te kunnen toewerken naar de Vuelta. Een vol seizoen op het scherpst van de snede presteren is voor niemand mogelijk.”

Lambrecht werd slechts 22 jaar

Explosiviteit

Als alle ogen van de wielerwereld zijn gericht op de Tour de France, dan zal Lambrecht de schaduw juist weer even opzoeken. In alle rust zal hij zich op dat moment voorbereiden op de koersen in het najaar. Te beginnen met de Ronde van Polen en met als ultieme doel de Vuelta. “Na het Belgisch kampioenschap ben ik direct vertrokken naar Livigno voor een hoogtestage. Dat was een stage van negentien dagen en vervolgens heb ik nog twee weken getraind in België richting de Ronde van Polen. Na Polen doe ik nog een stage in de Vogezen en werk ik toe richting de Ronde van Spanje.”

“De eerste vijf dagen op hoogtestage ben ik met Jelle Vanendert en daarna voegt de ploeg zich bij ons. De eerste week zal het redelijk op het gemak gaan, zodat we ons kunnen aanpassen aan de hoogte. De laatste twee weken zullen de trainingen worden geïntensiveerd. De eerste week vooral door het maken van uren en in de laatste zeven dagen zullen er meer explosieve blokken in mijn trainingsschema zitten. Voor de Vuelta van vorig jaar deed ik voor het eerst een hoogtestage en daar kwam ik goed uit. Mijn trainer geeft me genoeg tips en die probeer ik zo goed mogelijk op te volgen. Of het saai is? Livigno is prima, want daar heb je een mooi centrum om eens iets te gaan doen. Het is niet zoals de Sierra Nevada. Bovendien is de Tour de France dan, waardoor de namiddag sowieso sneller voorbij zal gaan.”

"Thomas De Gendt heeft me al gezegd dat hij onwijs veel zin heeft om met mij deel uit te maken van aanvalspogingen."

Lambrecht

Na hoogtestage volgen er nog twee weken van uitputtende trainingen om zijn explosiviteit aan te scherpen. Het is zijn specialiteit en zeker in de Vuelta een welkome kwaliteit. “Na een zware koers heb ik meestal nog genoeg explosiviteit in de benen om een goede sprint te rijden. Dat is iets wat je wel of niet hebt. Ik was vroeger nooit de sterkste klimmer, maar in de spurt was ik meestal de snelste. Daar heb ik in de winter verder aan gewerkt, net als aan mijn 1 tot 5 minuten waarde. Daar wil ik me nog meer op gaan toeleggen, zodat ik door kan groeien tot de wereldtop op dat onderdeel. Het zijn de inspanningen die nodig zijn op bijvoorbeeld de Muur van Huy. Het was mooi om te zien dat de trainingen werden beloond met een vierde plaats in de Waalse Pijl.”

De doelen voor de komende jaren zijn duidelijk: de wereldtop op korte en steile beklimmingen en in de iets verdere toekomst een algemeen klassement in een grote ronde. “Dat zal in deze Vuelta zeker nog niet het geval zijn. Het wordt mijn doel om in ontsnappingen te gaan. Thomas De Gendt heeft me al gezegd dat hij onwijs veel zin heeft om met mij deel uit te maken van aanvalspogingen. Met hem heb ik in ieder geval een goede ervaringsdeskundige aan mijn zijde. Er rijdt niemand anders zoals hij in het peloton, dus ik kan zijn hulp goed gebruiken. Vanuit de ontsnapping wil ik een zo goed mogelijk resultaat behalen en als de benen net zo zijn als in het voorjaar mikken op een etappezege.”

September 2020 verscheen het boek Bjorg Lambrecht - Ik had een droom. Dit boek, waar dit verhaal ook instaat, is onder meer hier te bestellen.

Magazine
  • Cor Vos