Thijs Zonneveld over Lefevere: 'Je hoort alleen bij The Wolfpack als je braaf in de pas van de grote boze wolf loopt'
Thijs Zonneveld laat er geen misverstand over bestaan: hij en Deceuninck-Quick Step-manager Patrick Lefevere zullen nooit de grootste vrienden worden.
De AD-journalist annex analist annex columnist schreef zijn column naar aanleiding van het stuk dat Patrick Lefevere schreef over Sam Bennett, die hij betichtte van een juridisch steekspel. Een korte samenvatting van de soap tussen de sprinter en manager: de Ier wilde terug naar BORA-hansgrohe, bleek te geblesseerd om de Tour de France te rijden, start toch op het EK en al verschillende keren werd er over en weer met modder gegooid. "Wat hij nu doet is en plein public met mijn kloten spelen. Hij heeft ook al een brief naar de UCI gestuurd om aan te klagen dat ik hem heb aangepakt in de media. Het zal niet werken. Ik ga hem terugpakken tot de stoom uit zijn oren komt", schreef Lefevere in Het Nieuwsblad.
Zonneveld daarover in zijn column: "De woede droop van de woorden, na het lezen van de laatste punt kon je het horen donderen. Patrick Lefevere was een stier die met bloeddoorlopen ogen achter een rode lap aan denderde. De rode lap was dezelfde als de week ervoor, de week daarvoor en al die weken daarvoor: Sam Bennett."
Lees ook: Column | Wolfpackmoe: ik kan de term Wolfpack niet meer horen
De uitbarstingen van de Belg verbazen Zonneveld allerminst. "Lefevere is een man met twee gezichten. Hij is een van de meest succesvolle managers die het wielrennen ooit gekend heeft, hij krijgt het elk jaar voor elkaar om een sterke ploeg te bouwen en hij presenteert zich als een godfather die voor zijn familie zorgt. Deceuninck-Quick Step is mede door hem een overwinningsmachine die het hele jaar door draait."
"Maar je hoort alleen bij The Wolfpack als je braaf in de pas van de grote boze wolf loopt. O wee als je iets doet of zegt wat hem niet zint: dan gaat hij er met gestrekt been in. Renners, managers, journalisten: wie tegengas geeft, wordt tot vijand gebombardeerd. En vrijwel elke keer viert de hypocrisie daarbij hoogtij. Dylan Groenewegen moest de gevangenis in toen Fabio Jakobsen door zijn toedoen zwaar crashte, maar als Lefeveres eigen sprinters van hun lijn afwijken, steekt hij zijn kop in het zand."
"Lefevere heeft een geheugen als een olifant als het gaat om alle incidenten en akkefietjes van de afgelopen vijf decennia - maar toen hem recentelijk werd voorgelegd dat hij Wouter Weylandt verbood om naar de begrafenis van zijn overleden vriend Frederiek Nolf te gaan, liet dat ijzeren geheugen hem plots in de steek."
- Cor Vos