Vroeg in de wedstrijd ontstond een kopgroep met een aantal zeer sterke renners, waaronder Aurélien Paret-Peintre. Nooit maakten ze echter een kans om ver te geraken in de finale, want nog voor de Madonna del Ghisallo werden zij ingerekend. Vervolgens nam Team Jumbo-Visma het heft in handen, maar op het moment dat het echt losbarstte, zat kopman Jonas Vingegaard toch echt alleen.
Dat was voor Tadej Pogacar allerminst het geval, want de Sloveen kon vertrouwen op een zeer sterke ploeg met onder anderen Almeida, Hirschi en Formolo. Door het tempo van UAE Team Emirates werd het een afvalrace met de Civiglio van vier kilometer aan tien procent als scherprechter. Met een groep van zo'n 35 renners ging men de absolute finale in.
Richting de Civiglio nam Wilco Kelderman de honneurs waar in de overgebleven groep. Hij offerde zich op voor Vlasov en Higuita. Het wachten was op een aanval, maar ondertussen vlogen wel Alaphilippe, Nibali (die net als Valverde zijn laatste koers van zijn loopbaan reed) en Martínez eraf. Drie kilometer onder de top nam Formolo de kop over, maar al snel was het aan Pogacar.
Evenknie Mas
De Sloveen kreeg enkel Mas en Landa met zich mee, maar die laatste was duidelijk minder dan de andere twee. Mas rammelde ook eens aan de boom, maar kon Pogacar niet lossen. De twee besten gaven elkaar niets toe, waardoor Landa weer wist terug te keren. De groep daarachter met onder anderen Mollema en Valverde zaten te ver om het nog spannend te maken.
Op de laatste klim werd lange tijd niet aangevallen door Pogacar, Mas en Landa. Al probeerde Mas het met twee flinke versnellingen, maar die werden op het oog makkelijk beantwoord door de titelverdediger. Landa lag wel meteen weer op het rooster en dat zorgde ervoor dat hij moest lossen. Het werd uiteindelijk een sprint met twee die eenvoudig gewonnen werd door Pogacar.
- Photo: Luca Bettini/SCA/Cor Vos © 2022