Wie is Parijs-Nice-winnaar Matteo Jorgenson? 'Het zit in mijn persoonlijkheid om research te doen naar voeding, trainingsleer en materiaal'

Type renner

"Ik weet nog niet precies wat voor renner ik zal worden. Ik ben nog op een punt dat ik meerdere deuren kan openhouden. Dit jaar (2023, red.) ligt mijn hoofdfocus op rittenkoersen van een week, maar tegelijkertijd lagen de eendagswedstrijden me ook. Al moet ik toegeven dat die Vlaamse koersen vooral een persoonlijk project voor me waren. Ik hoop me op dat gebied verder te ontwikkelen zodat ik ooit voor de overwinning kan gaan."

Oog voor detail

"Het is mijn persoonlijkheid om research te doen naar voeding, trainingsleer of materiaal. Ik besteed aandacht aan de wetenschap van de sport, of ik lees me in over trainingsleer om vervolgens mijn trainingen aan te passen gebaseerd op mijn eigen visie. Dat is gewoon wie ik ben, maar er zijn genoeg renners die dat niet doen maar die tegelijkertijd óók succesvol zijn."

Unbound

“Zelf heb ik Unbound één keer gereden. Althans de helft ervan. Eén keer, maar dat was ook meteen de laatste keer. Ik heb eerlijk gezegd geen moment ervan genoten."

Deense roots

"Mijn voornaam is toevallig. Mijn moeder vond Matteo gewoon heel mooi. Ik heb dus geen Italiaans bloed door mijn aderen stromen. Aan de familienaam Jorgenson kun je zien dat ik wél Deense roots heb. Mijn opa is geboren in Kopenhagen. Hij is als kind naar de Verenigde Staten geëmigreerd. In eerste instantie ging hij naar Michigan, maar van daaruit is hij naar Californië getrokken. Daar is mijn vader geboren. Zelf kwam ik ook ter wereld in Californië, maar toen ik zes maanden oud was zijn we naar Idaho verhuisd."

'Mijn opa is geboren in Kopenhagen, maar verhuisde als kind naar de Verenigde Staten'

Andere sporten

"Over het algemeen was ik in Amerika apart als wielrenner, ja. Al heb ik zelf ook andere sporten gedaan. Ik heb het zo’n vijf jaar volgehouden, maar van de vier traditionele Amerikaanse sporten heb ik gebasketbald. Ik was alleen niet zo goed. Ik volg het nog steeds, maar dan vooral collegebasketbal. In mijn ogen is dat veel leuker dan de NBA. Daarnaast heb ik ook mijn hele jeugd aan alpineskiën gedaan, maar wielrennen was mijn eerste keuze."

Boise, Idaho

"Fietsen op de weg is in Idaho amper te doen. Er zijn weinig wegen en de wegen die er zijn, zijn heel breed. Daarop is veel verkeer. Daarbij snappen automobilisten ook niet waarom je op een fiets over de weg rijdt. Je krijgt weinig respect. Alleen zijn er genoeg andere sporten die je goed kunt beoefenen in de buurt van Boise, zoals mountainbiken of skiën. Het is de staat met het hoogste percentage aan nationale parken. Het is een adembenemend gebied om in te wonen."

Lance Armstrong

"Er is geen racecultuur op de weg. We hebben goede renners in de WorldTour, maar we zijn met weinig. Er zijn ook amper koersen of ploegen. De generatie die nu doorbreekt keek naar Lance Armstrong, maar na ons is een gat. Die generatie had niemand om tegenop te kijken. Ik hoop dat onze prestaties de interesse in wielrennen weer een beetje zullen aanwakkeren."

"Of ik nog veel aan de tijd van Armstrong word herinnerd? Nee, dat gebeurt amper. Maar alle Amerikaanse profs zijn met hem opgegroeid en hebben ondanks wat hij heeft gedaan op een bepaald moment voordeel gehad van zijn successen. De nationale wielerprogramma’s kregen meer geld vanwege hem en er waren bovendien meer jeugdwed- strijden door hem. Daarvan hebben we geprofiteerd."

Adding an extra American engine. 🇺🇸

Welcome, @MatteoJorg! pic.twitter.com/9fzWuOUpxF

— Team Jumbo-Visma cycling (@JumboVismaRoad) August 15, 2023

Koersen in Frankrijk

"Ik heb een van de moeilijkste paden gekozen door naar Frankrijk te gaan (om als belofte te rijden voor de opleidingsploeg van Ag2r Citroën Team, red.). Nu ben ik blij dat ik dat heb gedaan. Het jaar in Chambéry was het moeilijkste jaar van mijn leven, maar ik heb zoveel geleerd. Hoe ik me comfortabel moet voelen in mijn eentje of hoe het is om op eigen benen te staan."

"Ik leefde met twaalf Franse jongens die ik niet kon verstaan. Het dwong me om de taal te leren. Ik had iedere dag van negen tot twaalf uur Franse les. Toen ik de taal eenmaal sprak, werd alles makkelijker. Daarnaast heb ik ook op koersvlak veel geleerd. Ik reed een jaar lang Franse amateurwedstrijden. Die zijn zó anders dan de koersen in de Verenigde Staten. De koersdynamiek op smalle wegen is heel anders. Dat was een enorme stap in mijn loopbaan."

'In de verenigde staten ben ik gewend dat winkels 24/7 open zijn, in frankrijk sta ik regelmatig voor een gesloten winkel'

Leven in Frankrijk

"In de Verenigde Staten ben ik gewend dat winkels zo’n beetje 24/7 open zijn. Dat is onze cultuur. Soms is het irritant dat dat in Frankrijk niet het geval is. Ik woon nu vijf jaar in Europa, maar kan er niet aan wennen. Het gebeurt me meerdere keren per week dat ik naar de winkel loop en die gesloten is, haha. Verder vind ik het Franse leven mooi. Het is heel anders dan in de Verenigde Staten."

"Het is grappig: als ik terugga naar de Verenigde Staten spreek ik op een andere manier Engels. Mijn Amerikaanse vrienden vragen dan of ik gek ben. Ik praat als een buitenlander. Niet per se qua accent, maar ik zeg dingen in de structuur zoals Europeanen het zeggen. Ik denk dat ik me een beetje té veel heb aangepast aan Europa, haha."

Dit zijn passages uit het interview dat Wieler Revue had met Matteo Jorgenson voor de Tour de France-special van 2023!