Column | 6 dingen om juist NIET naar uit te kijken in de Tour de France

De Tour gaat van start, eindelijk! Met het sterkste deelnemersveld ooit en een paar prachtige etappes is er bijzonder veel om naar uit te kijken, maar er is helaas ook genoeg om tegenop te zien...

1) De 'groene' trui

Wat groen is, moet groen blijven. Dat geldt helaas niet voor de groene trui in de Tour. Die veranderde vorig jaar van tint op wens van de sponsor. De kleur zelf is zo slecht nog niet, maar in combinatie met de lichtgroene tinten laat het shirt zien hoe groen ook enorm kleurloos kan zijn. Net als de sprinters die erom strijden hoort de groene trui uit het peloton te knallen.

2) Dé valpartij

Terwijl de ASO tal van veiligheidsmaatregelen doorvoert, blijft het vlakke finales over lange, rechte, brede wegen organiseren. Bovendien met een te groot aantal ploegen in de Tour, die allemaal hun eigen willetje hebben. Bereid je maar weer voor op een paar massale valpartijen, een peloton vol verband en het vroegtijdig uitvallen van een van de hoofdrolspelers...

3) Weg Tourpooltje

In navolging op het vorige punt, is de kans groot dat een aantal van jouw renners slachtoffer is van de eerste serie valpartijen. Daarmee is je Tourpooltje in één klap om zeep, nog voordat de Tour écht van start is. Zijn al die uren van twijfelen, peinzen, ijsberen, surfen tussen uitslagen, weer twijfelen, weer ijsberen, weer surfen en nog eens twijfelen helemaal voor niks geweest...

4) Tweede (mid)week

Het parkoers van deze Tour is prachtig en spectaculair. De zware start in Italië, de Col du Galibier op dag vier, de gravelrit, het tweeluik in de Pyreneeën, de finale in Nice; het klinkt fantastisch! Maar toch, wie inzoomt op week twee ziet een behoorlijk saai intermezzo: drie vlakke etappes en één overgangsrit in de tweede midweek. Bovendien finishen we pas in rit veertien voor het eerst écht bergop...

5) Dopingspookje

Toetsenbord-helden, sensatiejournalisten en je chagrijnige oom op de familiebarbecue... Ze weten allemaal zeker dat het dopingspookje nog steeds rondzweeft in de wielersport. Kan best zijn, maar het is o zo vermoeiend om bij iedere wereldprestatie weer een nieuwe insinuatie te lezen of te horen. Reken er maar op dat er weer over doping gesproken wordt wanneer Pogacar of Vingegaard iedereen het nakijken laat.

6) Vlaamse irritaties

Wout Van Aert én Remco Evenepoel rijden de Tour. Dat betekent dat men in Vlaanderen alert is. O wee als Primoz Roglic eens niet overneemt van Evenepoel... Of als Jonas Vingegaard niet helpt in de achtervolging op Mathieu van der Poel in de gravelrit... De Belgische fans en analisten zijn van onschatbare waarde voor de wielersport, maar slaan net iets te vaak door in het vertroetelen van hun nationale helden op de fiets.