Analyse | Wie heeft de beste papieren? Dit zijn de 5 overgebleven kanshebbers voor de eindzege in de Vuelta

De loodzware negende etappe heeft de Vuelta opnieuw op zijn kop gezet. We werpen een uitgebreide blik op de grootste kanshebbers voor de eindzege. 

Vuelta a España Leon Janssen

Aan het einde van de openingsweek is de Vuelta nog maar eens op z'n kop gezet. We zagen een fenomenale solozege van Adam Yates en een ware klimdemonstratie van Enric Mas. We zagen ook een Primoz Roglic met rugpijn, een aanvalslustige Richard Carapaz en een supergemotiveerde Ben O'Connor. Dat allemaal in één doldzware bergetappe.

Deze vijf zijn wat ons betreft ook de enige overgebleven kanshebbers voor de eindzege. Feit is dat O'Connor riant in het rood staat op de eerste rustdag, maar de eindoverwinning is nog lang niet binnen. We werpen een blik op alle vijf de kanshebbers.

1) Ben O'Connor

Allereerst dus O'Connor. De Australiër van Decathlon-Ag2r La Mondiale staat bovenaan en heeft een riante voorsprong. Zijn naaste belager in het algemeen klassement is Primoz Roglic, maar die volgt al op 3'53".

O'Connor kwam aan de leiding te staan na een briljante solozege in rit zes, maar of hij de rode trui kon verdedigen was nog maar de vraag. Na de zaterdagetappe leek het erop dat O'Connor geen serieuze kanshebber was voor de eindzege. Hij verloor namelijk driekwart minuut op ritwinnaar Roglic. Dat was echter op een korte steile aankomst bergop, waar de Australiër toch al niet op zijn best is.

In de loodzware bergetappe naar Grenada was het beeld compleet anders. O'Connor kon niet mee met de aanval van Enric Mas, maar hij kwam geen moment in de problemen in de groep-Roglic. Sterker nog, de 28-jarige klimmer won de sprint om plek drie en pakte als beloning vier bonificatieseconden mee.

In etappe 8 had O'Connor het nog lastig...

Maar hoe groot is de kans dat O'Connor de Vuelta gaat winnen? Een lastige vraag, maar wat vaststaat is dat de rode trui hem vleugels geeft. In de zwaardere bergetappes hoeft hij niet veel te verliezen en behoort hij zelfs tot de sterkste renners in koers, maar op korte steile beklimmingen heeft hij het duidelijk moeilijk.

O'Connor zal dus op zijn hoede moeten zijn op de typische Vuelta-klimmen die er nog liggen in het parkoers. Bovendien schuilt het gevaar van een ineenstorting in de laatste week, nadat hij hier en daar te diep in het rood is gegaan om het rood te verdedigen.

Wat dan wel weer in zijn voordeel spreekt is de aanwezigheid van Felix Gall, die als superknecht kan fungeren op de beklimmingen. De Oostenrijker staat zelf achtste in het klassement en klimt met de beste renners mee omhoog deze Vuelta.

2) Primoz Roglic

Dan Primoz Roglic, de drievoudig winnaar van de Vuelta. Hij staat na negen dagen tweede op 3 minuten en 53 seconden van O'Connor. Dat nadat hij al twee etappes heeft gewonnen en zich op de explosieve aankomsten onaantastbaar toonde.

Toch staat er een groot vraagteken achter de naam Roglic. Vooral na zijn optreden op de Alto de Hazallanas van zondag. De kopman van Red Bull-BORA-hansgrohe had duidelijk een lastige dag. Hij kon niet mee met de aanval van Enric Mas op de laatste beklimming en had het daarna moeilijk in het groepje waarin hij zich bevond.

De reden voor zijn mindere rijden in deze zware bergetappe was zijn rug. Roglic brak in de Tour een rugwervel maar is daar nog altijd niet voor de volle 100 procent van hersteld. "Het was duidelijk dat ik de benen niet had, ik had rugpijn", reageerde Roglic na de finish voor de talloze microfoons. "Het was ook nog eens warm, dus het was loodzwaar."

Rugpijn, maar Roglic is nog steeds ongenaakbaar op explosieve aankomsten

Vooral op de langere beklimmingen lijkt de rug hem parten te spelen. Toch mogen we de 34-jarige gigant niet wegstrepen voor de eindwinst. Hij heeft al meerdere keren aangetoond een harde bikkel te zijn. Misschien wel de hardste bikkel in een wereld van harde bikkels, welteverstaan.

Roglic kan dus best wel een pijntje verdragen, maar het heeft toch zeker invloed op zijn rijden. Zoals het er nu naar uitziet zal de Sloveen tijd moeten pakken op momenten waar hij het op explosiviteit kan winnen, maar zal moeten verdedigen op de langere beklimmingen. Gelukkig voor hem heeft hij een ijzersterke Florian Lipowitz aan zijn zijde. De jonge Duitser kent zijn definitieve doorbraak in de Vuelta, staat nu zesde en kan tot de beste klimmers gerkend worden in Spanje.

3) Adam Yates

Terwijl hij hier en daar al wat tijd had verloren, kwam Adam Yates zaterdag knullig ten val en leek zijn klassement om zeep. Echter, op zondagavond zag de wereld er compleet anders uit. Yates soleerde op fenomenale wijze naar de etappeoverwinning en kwam bijna vier minuten voor de groep O'Connor over de streep.

Het zorgt ervoor dat Yates na één week Vuelta op plek zeven staat in het algemeen klassement, op 5'30" van de leider. Met ook het wegvallen van João Almeida (door corona) is Yates nu plots weer het klassementsspeerpunt van UAE Team Emirates.

Dat terwijl de 32-jarige Brit daar voorafgaand aan de etappe naar Granada geen rekening mee had gehouden. "Eerlijk gezegd kon het klassement me niks schelen", zei Yates na afloop. "Het ging puur om de rit. Ik ging vol gas, we hadden niets te verliezen."

Na de rustdag rijdt Yates in de bollentrui!

Yates gaf ook aan dat de hitte in week één ervoor zorgde dat hij niet constant kon presteren en daarom her en der wat tijd verloor. Gelukkig voor hem wordt het vanaf de tweede week wat koeler tijdens de Vuelta, dus dat is alvast een belemmering minder voor de Brit.

Wij zien hem nu ook als een groot kanshebber op de eindzege. Yates heeft zondag bewezen tot grootse dingen in staat te zijn. Dat doet hij het hele seizoen overigens al, want hij won de Ronde van Zwitserland en was in de Tour ook weer subliem in de bergen. Met het oog op de zware bergetappes die verderop in de Vuelta liggen is hij dus een bijzonder gevaarlijke klant voor het rood.

4) Richard Carapaz

Terwijl Yates de show stal in de negende etappe, deed Richard Carapaz iets soortgelijks. De klimmer uit Ecuador sprong op 80 kilometer van de meet weg uit de groep der favorieten en werd pas teruggezien na de finish.

Carapaz werd tweede in de rit. Hij finishte 1'39" achter Yates en twee minuten en zes seconden voor de groep met O'Connor en Roglic. Ook hij deed dus geweldige zaken in de zware bergetappe. Carapaz klom dan ook van plek achttien naar plek drie (!) in het algemeen klassement. De kopman van EF Education-EasyPost staat nu op 4'32" van O'Connor en staat slechts 39 tellen achter Roglic.

De etappe naar Granada was dan ook een kolfje naar de hand van Carapaz, die het liefst lang in de aanval rijdt in zware bergritten. Zo won hij immers ooit de Giro. Hem laten gaan zullen de andere favorieten dan ook niet snel meer doen, maar feit is wel dat hij goede papieren heeft met het oog op de rode trui.

Meer dan ooit lijkt Carapaz vol zelfvertrouwen

Carapaz kijkt dan ook met vertrouwen uit naar het vervolg van de Vuelta. "Toen ik aanviel, wist ik dat ik de sterkste was", zei hij na de etappe tegen Eurosport. De 31-jarige bollentruiwinnaar van de laatste Tour de France gaf aan dat zijn aanval niet impulsief, maar een vooropgezet plan was. "We moesten wel, want ik stond al op achterstand", zei hij.

Met het oog op het vervolg van de Vuelta kan Carapaz dus teren op een geweldig optreden dat hem vleugels moet geven voor de komende bergetappes. Zoals gezegd schuwt hij de aanval niet. In een situatie met meerdere kanshebbers kan dat zomaar goed uit gaan pakken. "We gaan wel zien waar ik uitkom", klinkt het. "Er komen nog veel zware ritten aan."

5) Enric Mas

Op basis van wat hij tot nu toe - en vooral op de laatste passage van de Alto de Hazallanas liet zien, is Enric Mas de beste klimmer in koers. Verrassend wel, maar niet minder waar. De Spaanse kopman van Movistar fladderde zondag weg bij Roglic en co op de steilste stroken van de laatste beklimming.

Mas kwam uiteindelijk boven op de Hazallanas met een voorsprong van bijna een minuut op de groep met O'Connor en Roglic. Er stond echter dusdanig veel wind, dat het vasthouden van zijn voorsprong tot aan de meet een lastige opgave bleek. Vooral nadat hij op onwaarschijnlijke wijze net niet ten val kwam, verdween zijn voorsprong als sneeuw voor de zon.

Mas heeft zijn klimmersbenen weer helemaal terug!

Tijdswinst pakte Mas dus niet, maar een morele overwinning boekte hij zeker. Vooral ook nadat hij een dag eerder, op de steile slotklim naar Cazorla, de enige was die Roglic bij kon benen in de slotkilometer. Daarmee kunnen we met recht zeggen dat Enric Mas zich de sterkste (allround)klimmer in koers mag noemen. En misschien zelfs wel de beste renner in koers.

Dankzij zijn sterke optreden tot dusver staat Mas nu vierde in het algemeen klassement. Op 4'35" van O'Connor weliswaar, maar op minder dan een minuut van nummer twee Roglic. Daarbij heeft Mas bewezen dat hij geen enkel type parkoers in deze Vuelta schuwt, want op ieder type beklimming was hij bij de besten. Wat ons betreft is hij op het moment van schrijven een hele grote - zo niet allergrootste - favoriet voor de eindzege!

En Landa dan?

Ook Mikel Landa rijdt een fenomenale Ronde van Spanje. De klimmer van Soudal Quick-Step rijdt steevast met de beste renners mee omhoog en staat nu vijfde in het klassement. Kansrijk voor de eindzege achten wij hem daarentegen niet.

Hoewel Landa tussen de genoemde namen staat, lijkt hij namelijk enkel in staat om lang aan te haken. Niet om zelf aan te vallen. Hij mag ons verrassen, heel graag zelfs, maar geloven in een eindzege voor Landa doen wij niet. Datzelfde geldt - om dezelfde reden - voor Carlos Rodríguez, die ook 'nog maar' op zes minuten staat.

Bekijk het originele bericht