Leider Primoz Roglic had al aangekondigd dat hij zijn rode trui best zou willen afgeven in de zesde etappe. Daarom wilde heel veel renners in de vlucht van de dag zitten. Uiteindelijk vormde zich een groep met grote namen, zoals Ben O'Connor, Jay Vine en Mauri Vansevenant.
Doordat het zo'n grote groep betrof die de zege van het peloton kreeg, begon het aanvallen vanuit de kopgroep al behoorlijk snel. De eerste aanval kwam op 62 kilometer van het einde van O'Connor, die Gijs Leemreize met zich meekreeg. Het bleek een uitstekende tactiek, want al snel bleek dat achter hen de samenwerking niet optimaal was.
O'Connor, die eerder al etappes wist te winnen in de Giro d'Italia en Tour de France, stond er redelijk alleen voor, want hij moest verreweg het meeste werk doen. Zeker in de heuvelachtige slotfase nam de Nederlander niet meer over. Was dat van niet willen of niet kunnen? Op het steilste stuk van de voorlaatste klim bleek dat laatste het geval, want de Australiër reed gezwind weg van Leemreize. Op weg naar een solo van 27 kilometer.
Rode leiderstrui
O'Connor bleek over geweldige benen te beschikken, want hij bleef uitlopen op zijn achtervolgers, terwijl ook het peloton amper dichterbij kwam. Door zijn beperkte achterstand was de renner van Decathlon Ag2r-La Mondiale, die volgend jaar voor Team Jayco-AlUla rijdt, ook op weg naar de rode leiderstrui.
O'Connor bleef keihard doorrammen op de slotklim, terwijl Movistar in het peloton de schade probeerde te beperken. Dat lukte allerminst, want aan de meet had O'Connor een voorsprong van zes en een halve minuut bijeen gereden op de groep met favorieten. Dat was zeker de bedoeling niet van andere ploeg, want daarmee rijdt hij zich riant in de leiderstrui. Hij heeft een voorsprong van vier minuten en 51 seconden op Roglic.
O'Connor na afloop: "Ik zag mijn kans vandaag en voelde vanaf de start dat ik kon winnen. Het is speciaal en ik heb ervan genoten. Het was prachtig. Ik keek naar de lijst met renners die in alle grote rondes een etappe wonnen. Ik ben er trots op dat ik daar nu tussen sta. En ik heb ook nog het rood. Misschien dat ik er lang in blijf, maar misschien ook niet."
- Cor Vos