De Europese titel kwam Tim Merlier niet aanwaaien: 'Ik vroeg me af: wat heb ik toch misdaan?'
Tim Merlier beleefde geen makkelijke aanloop naar het EK wielrennen. Hij zat een beetje in de put en vertelde daar na afloop over.
Tim Merlier kroonde zich gisteren tot Europees kampioen in eigen land. Eemn formidabele prestatie, maar als je dat twee weken geleden tegen 'm had gezegd, dan had hij je voor gek verklaard. Na z'n val in de Renewi Tour en alles wat hij daar over zich heen kreeg, ging het niet zo lekker met de West-Vlaming.
Het zat allemaal tegen voor Merlier
Dat hij het zo zwaar had, had Merlier deels natuurlijk ook aan zichzelf te wijten, want het zijn rare manoeuvre die hem en Dylan Groenewegen naar het asfalt deed gaan. Zowel fysiek als geestelijk was het daarna een moeilijke periode. In Het Nieuwsblad doet hij zijn verhaal.
"Ach, je hebt altijd criticasters. En si en la. En dan waren er die valpartijen, waardoor ik de Renewi Tour na één sprint al moest verlaten. Dan moet je je mentaal toch opnieuw opladen. Na mijn tweede val op rij, die van de BEMER Cyclassics in Hamburg, dacht ik: ‘Ik ga de mental coach van Soudal Quick-Step (Michaël Verschaeve, red.) bellen om me op te lappen, maar uiteindelijk deed ik het niet."
In plaats daarvan deed hij zelfs een beetje aan zelfkastijding de dag na Hamburg. "Maandag heb ik vier uurtjes gefietst. Richting Franse grens. Met muziek in de oren. Dat gebeurt ook niet veel. Ik kwam van de ene stortbui in de andere terecht. Dan kom je thuis in Wortegem en moet je de douche in. En dan doen die wonden pijn."
Een telefoontje van schoongrootvader Jean-Jacques Vandenbroucke (Merlier is getrouwd met diens kleinkind Cameron) maakt het er ook niet beter op. "Die belde met de goedbedoelde vraag: ‘Hoe is het?’ ‘Niet goed’, antwoordde ik. En dan vragen ze links en rechts of het nog goed zal komen."
Achter de motor van Mario De Clerq
Z'n koersmentor moest 'm uiteindelijk uit het dal trekken. En dat lukte met hulp van de motor. Mario De Clerq is naast een oud-prof ook de ontdekker van Tim Merlier en de twee hebben af en toe nog contact. Juist deze week voelde De Clerq dat hij van zich moest laten horen.
"Woensdag en donderdag op training ging het al veel beter. En dan was Clercske daar om met de motor voorop te rijden. Ik hoor Mario niet zo heel veel, maar op de momenten dat hij voelt dat het nodig is, is hij er ook. Hij heeft me een paar keer proberen pijn te doen met de motor, maar ik weigerde te plooien."
Carlo Bomans reddende engel in koers
Tijdens het gewonnen EK liep alles ook nog niet eens op rolletjes. Niet ver voor de finish liep de ketting van Merlier er eventjes af. Dat kon hij gelukkig voor hem snel zelf herstellen. Bij een lekke band eerder in koers had hij de hulp van een Belgische wielerlegende nodig: Carlo Bomans. Die stond op de kasseistrook van Manshoven. Daar was Merlier maar wat blij mee.
"Heel blij! Al heb ik nooit geweten dat het Carlo was. Ik had de ronde eerder daar wel iemand zien staan van de nationale ploeg. En zeggen dat ik bijna nooit lek rijd. En dan begon het opnieuw bij mij: ‘Hoe kan dat nu? Wat heb ik misdaan waardoor het de jongste weken zo tegen zit?’ En dan komt alles goed. Het komt altijd goed." Met hulp van Carlo Bomans dus.
- Cor Vos