Gewapend met walkie-talkie en sleutel redde Carlo Bomans het EK van Tim Merlier: 'Een benard moment'

Natuurlijk, Tim Merlier deed afgelopen zondag het belangrijkste deel zelf op het EK wielrennen in Hasselt: in de massasprint zo hard mogelijk trappen en daarmee Olav Kooij en Madis Mihkels nipt voorblijven. Maar er was toch ook iemand anders die hij na afloop moest bedanken: niemand minder dan Carlo Bomans.

Bomans to the rescue

De Belg die tijdens zijn actieve carrière in de jaren '90 onder andere de E3 Prijs won en derde werd in Parijs-Roubaix maakte daarna furore als bondscoach van Belgian Cycling in de verschillende categorieën. Van 2005 tot 2016 zwaaide hij de scepter bij de elite mannen, daarna verlegde hij z'n aandacht naar de jeugd.

Van die rol nam hij enige tijd geleden ook afscheid, maar het blijkt dat hij de Belgische wielerbond niet vergeten is. Afgelopen zondag tijdens het EK deed bondscoach Sven Vanthourenhout een beroep op hem in zijn eigen Belgisch Limburg.

Bomans stond vrijdag, zaterdag en zondag langs het parkoers om de renners eventueel van nieuw materiaal te voorzien bij pech. Die eerste twee dagen maakte zelfs de nodige kilometers.

"Ik combineerde de stenen van Manshoven met de voet van de Zammelenberg en vervolgens stak ik telkens door naar de hoogte van Kerniel, geen officiële helling in het roadbook, maar misschien wel het lastigste stukje uit de Limburglus. Zondag hield ik het - vanwege de drukte - slechts bij één locatie. Omdat ik vreesde dat ik anders niet tijdig terug zou zijn op dat cruciale punt. Dat bleek de goede keuze."

Walkie-talkie en sleutel

Dat bleek de goede keuze omdat z'n hulp hard nodig was met nog 90 kilometer te gaan. Een van de twee kopmannen van de ploeg, Tim Merlier, zat in klastige papieren. Hij reed lek. "Dat was inderdaad even een benard moment", zegt Bomans tegen Het Nieuwsblad.

Hij legt uit wat er gebeurde. "De koers stond op dat moment op ontploffen, maar vanuit het peloton werd ik door enkele landgenoten toegeroepen dat Tim lek stond. Daardoor verliep de wielwissel tamelijk vlot. Ik had een sleutel bij me en verwisselde vliegensvlug het wiel. Maar op het moment dat ik het nieuwe wiel opnieuw wilde vastdraaien stond de mecanicien al bij me om de steekas vast te boren. Waardoor we nog enkele seconden tijdwinst boekten."

Naast de rol van reddende engel voor Merlier was Bomans ook nog een verlengstuk voor Sven Vanthourenhout. Omdat oortjes verboden waren in de titelstrijd, was Bomans uitgerust met een walkie-talkie, zodat Vanthourenhout tactische orders kon doorgeven aan Bomans en andere Belgen met een walkie-talkie

"Dat is ook gebeurd. Meer bepaald in Hasselt, voor aanvang van de Limburglussen, toen we volop aan het meewerken waren in de achtervolging. De bondscoach zag dat liever niet gebeuren."

Getoost op Bomans

Maar het belangrijkst was toch de wielwissel die Bomans uitvoerde. Het ging zo snel dat Tim Merlier niet eens doorhad dat het levende legende Carlo Bomans was die hem hielp.

"Ik las het ook. Maar zondagavond was hij wel al op de hoogte. Voor de toost met een glaasje champagne heb ik in ieder geval een bedankje van hem gehad. Van de bondscoach ook trouwens", besluit een blije Bomans.