Annemiek van Vleuten in haar nopjes met veroveren leiderstrui

De Nederlandse van Mitchelton-SCOTT legde de 15 kilometer lange chronoproef tussen Lanzada en Campo Moro, een bergmeer op twee kilometer meter hoogte, af met een gemiddelde van 19,5 kilometer per uur. Ze had 46 minuten en zes seconden nodig voor de klauterproef. Daarmee was ze precies twee minuten en 29 tellen sneller dan de nummer twee in de daguitslag, Ashleigh Moolman-Pasio van Cervélo-Bigla. Sara Pillon werd op meer dan 22 minuten als laatste geklasseerd.

"Ik had natuurlijk wel gehoopt dat ik zou winnen en tijd zou pakken, maar dat de tijdsverschillen zo groot zouden zijn had ik niet verwacht”, toonde Van Vleuten zich na afloop zeer tevreden met haar optreden. "Het schoot gisteren (toen Amanda Spratt de leiderstrui pakte en Van Vleuten tweede werd, red.) nog wel even door mijn hoofd dat ik toch ook wel een beetje blij was dat ik de tijdrit in de regenboogtrui mocht rijden in plaats van in het roze. Nu ben ik echter heel blij dat ik de leiderstrui te pakken heb."

"Het was superzwaar vandaag, maar ik heb met de ploeg veel werk van deze tijdrit gemaakt", laat de regerend wereldkampioene tijdrijden verder nog weten. "Na de rit van gisteren barstte ik van het zelfvertrouwen en ik had vandaag ontzettend goede benen. Het is geweldig dat al het harde werk wordt beloond. Ik heb alles gegeven en ik was helemaal leeg aan de finish."

Het leverde Van Vleuten niet alleen voor de derde keer in haar carrière een tijdritzege in de Giro Rosa en een staande ovatie van de wielerfans op, maar ze reed zichzelf ook stevig in de roze leiderstrui. Met nog drie ritten te gaan heeft de Wageningse 2'53" voorsprong op haar naaste belager, ploeggenote Amanda Spratt, die op de voet wordt gevolgd door Moolman-Pasio (2'54") en Sunweb-renster Lucinda Brand (3'01").

Hiermee lijkt Van Vleuten na Marianne Vos (drie eindzeges) en Anna van der Breggen (twee overwinningen) de derde Nederlandse in de geschiedenis te worden die de Giro Rosa op haar naam gaat schrijven. Maar Van Vleuten rekent zich nog niet rijk, en dat is misschien maar verstandig ook met nog drie venijnige dagen en een klim als de Monte Zoncolan nog in het vooruitzicht.

"We moeten ook de komende dag nog gefocust blijven en het dag voor dag blijven bekijken", benadrukt Van Vleuten. "Desondanks geeft dit zeker zelfvertrouwen met het oog op de Zoncolan en wat er verder nog komen gaat."