Voorbeschouwing: Strade Bianche elite vrouwen 2018

Of de Nederlandse daar ook dit jaar in zal slagen? Dat is maar zeer de vraag. En gelukkig maar: wat hebben we immers aan een wielerseizoen als de winnaars van tevoren al vaststaan? Vrij weinig. 

De Driedaagse Brugge-De Panne is één van de nieuwe WorldTour-koersen voor het vrouwenpeloton. Ook de gerenommeerde Baskische etappekoers Emakumeen Bira heeft een plaatsje op het hoogste niveau gekregen. De eendaagse Ronde van Guanxi zal helemaal aan het einde van het seizoen WorldTour afsluiten. En de WorldTour wordt morgen geopend in het Italiaanse Siena. Een mooiere openingskoers is nauwelijks denkbaar.

En wat een mooie winnaars staan er al op de erelijst. Megan Guarnier won de eerste Strade Bianche voor vrouwen in 2015. In 2016 reed toenmalig wereldkampioene Lizzie Deignan als eerste de Piazza del Campo op. Vorig jaar vierde Elisa Longo Borghini er één van haar mooiste triomfen.

Parkoers

De dames rijden morgen 136 kilometer; da's negen kilometer meer dan vorig jaar. Start en finish liggen net als in de mannenwedstrijd niet ver van elkaar. Gelukkig maken ze een mooie, zware omweg door het Toscaanse land. Bijna 32 kilometers voeren over onverhard terrein. 

Sterrati

Settore 1: Vidritta (2,1 km)

Settore 2: Bagnaia (5,8 km)

Settore 3: Radi (4,4 km)

Settore 4: La Piana (5,5 km)

Settore 5: Monteroni d'Arbia (9,5 km)

Settore 6: Monteaperti (0,9 km)

Settore 7: Colle Pinzuto (2,4 km)

Settore 8: Le Tolfe (1,1 km)

Zoals u kunt zien is het nergens echt vlak. Ook in Siena moet er nog serieus geklommen worden. Op de Via Santa Caterina loopt het stijgingspercentage op tot maximaal zestien procent. Pittig! En als je daar als eerste boven bent heb je vaak gewonnen spel.

Tijdens de wedstrijd is het continu zaak om alert te zijn. Een valpartij hoeft nog niet het einde van je winstkansen te betekenen, zo weet ook Elisa Longo Borghini, maar fijn is dat natuurlijk nooit. Het wordt dus een echte uitputtingsslag. 

Favorieten

We openen het favorietenpraatje met onderstaande foto. Drie kanshebbers van morgen reden in 2014 al de populaire retrotocht over witte wegen. Herkent u ze? Aan het einde van de voorbeschouwing leest u het antwoord! 

We begonnen deze voorbeschouwing met Anna van der breggen. Is zij één van de kanshebbers? Zeker. Ze werd al twee keer vijfde in de Toscaanse eendaagse. En zeker gezien haar puike prestaties op de mountainbike (vorige week won ze op de terreinfiets de Cyprus Sunshine Cup) moeten de Olympisch kampioene zeker opschrijven. Ach, en let u dan ook maar op enkele van haar ploeggenoten bij Boels-Dolmans: Megan Guarnier, die haar rentree maakt na een kaakbreuk, Christine Majerus (weer voor een goede crosser, nietwaar?) en Chantal Blaak.

Maar de topfavoriet? Dat is wat ons betreft Katarzyna Niewiadoma. De voorbije twee jaar was er slechts steeds eentje net iets sterker dan de jonge Poolse. Dit jaar wil ze natuurlijk niets liever dan winnen. Het heuvelachtige terrein is in ieder geval al in haar voordeel. Als de renster van Canyon-SRAM op de pedalen gaat staan zijn er maar weinig die haar bergop kunnen volgen. Dat bewees ze recent nog in de Valenciaanse wielerweek.

Niewiadoma's ploegmaat Hannah Barnes (eindwinnares) en Pauline Ferrand-Prévôt gingen in de Spaanse vierdaagse met de besten mee. Laatstgenoemde lijkt meer geschikt voor dit parkoers, maar Barnes zou in de gerenommeerde grindwedstrijd ook best eens voor een daverende verrassing kunnen zorgen. 

De wielerfanaten die naar de livestreams van die Setmana Ciclista Valenciana hebben gekeken zullen de prestaties van Ashleigh Moolman-Pasio ook hebben opgemerkt. De Zuid-Afrikaanse was niet alleen bergop erg sterk, ze wist ook haar sprintersbenen onder te schroeven. De pure snelheid van een renster als Barnes heeft ze niet, maar in de groep der klimmers behoort ze tot de allersnelsten. 

Wat kunnen we verwachten van haar Deense ploeggenote Cecilie Uttrup Ludwig? Afgelopen jaar was haar eerste seizoen op WorldTour-niveau. Ze maakte met een negende plaats al direct indruk in de witte wegen-klassieker. En in het seizoen dat volgde bleef ze verbazen, met de winst in het WorldTour-klassement voor jongeren als kers op de taart. De verwachtingen voor misschien wel dé revelatie van het afgelopen seizoen zijn hooggespannen. 

Elisa Longo Borghini rijdt al heel wat jaren mee in het vrouwenpeloton, maar is nog altijd slechts 26. Volgens het aloude wielercliché moeten haar beste jaren dus nog komen. In haar Italiaanse driekleur testte de kopvrouw van Wiggle-HIGH5 haar benen al in de Omloop het Nieuwsblad. Ze geeft zelf aan dat ze nog niet zo goed is als vorig jaar, maar desondanks zal er op haar worden gelet. Dat zou in ieder geval heel verstandig zijn.

Outsiders? Meer dan genoeg, maakt u zich geen zorgen. Een dark horse kunnen we Janneke Ensing - winnares van Le Samyn - gezien haar opvallend felle wielertenue niet noemen. Lucinda Brand (vorig jaar vierde) valt niet in die categorie, net als Ellen van Dijk (fantastisch in de Omloop het Hageland). Maar echt favorieten zijn ze nu ook niet. U wilt tot slot een aantal niet-Nederlandse namen? Denk dan eens aan Arlenis Sierra Cañadilla, Shara Gillow of Amanda Spratt!

Favorieten volgens Wieler Revue

*****

Katarzyna Niewiadoma

****

Elisa Longo Borghini, Ashleigh-Moolman

***

Anna van der Breggen, Pauline Ferrand-Prévôt

**

Lucinda Brand, Janneke Ensing, Shara Gillow, Ellen van Dijk, Amanda Spratt, Elena Cecchini

*

Megan Guarnier, Hannah Barnes, Chantal Blaak, Cecilie Uttrup Ludwig, Alena Amialiusik, Rasa Leleivyte, Sofia Beggin, Lauren Stephens, Sheyla Gutierrez Ruiz,  Christine Majerus, Lauren Kitchen, Arlenis Sierra Cañadilla

O ja, het antwoord op de quizvraag. Van links naar rechts zag u Katarzyna Niewiadoma, Lucinda Brand en Pauline Ferrand-Prévôt. En op onderstaande kiekjes kunt u ook nog Marit Huisman, Marianne Vos en Roxane Knetemann ontdekken. De foto's tonen nog maar eens aan dat Strade Bianche een koers als geen andere is. Bijna nergens komen koers en historie zo samen als in de Toscaanse klassieker. Plaatjes, hoor!