Waarom de editie van 2009 de beste Parijs-Roubaix van de afgelopen jaren was

Vorentscheidung. Dit heerlijke Duitse woord is nergens zo van toepassing als op de weg genaamd La Drève des Boules d’Hérin, ook wel bekend als Troué d’Arenberg. Verscholen in de bossen bij Wallers. Zoals zo vaak de plek waarop in Parijs-Roubaix de ‘voorbeslissing’ valt. Zo ook in 2009. Langs de verlaten mijnen gaat het, het Bos in. “Alle hens aan dek”, zegt tv-commentator Michel Wuyts. “Redden wie zich redden kan.” En erg zal het zijn. Tom Boonen zet zich hier al op kop en maakt indruk. Zijn moordende tempo zorgt ervoor dat er slachtoffers vallen. Letterlijk, want een pak renners gaat tegen de vlakte.

Bij het uitdraaien van het Bos kijkt Boonen eens achterom. Hij heeft maar één ploegmaat bij zich, Wouter Weylandt. En dus zien we achter hem de blauw-witte brigade van Patrick Lefevere het gat dichten. Boonen is weer omringd door ploeggenoten, maar elk voordeel heeft z’n nadeel. Een groot aantal renners sluit aan. Dus besluit de Belg op een volgende kasseistrook flink aan de boom te schudden om de groep uit te dunnen. Het lukt. 

Tom Boonen is in topvorm. Hij zit katachtig op z'n fiets, met de rug kenmerkend gekromd. Alleen daarom zou u al op de editie van 2009 moeten stemmen. Enfin, Boonen blijft doorgaan. Hij sleurt, beukt en demarreert dat het een lieve lust is. Met resultaat, want uiteindelijk kunnen alleen Pozzato, Flecha en Hushovd volgen. Het Silence-Lotto-duo Vansummeren en Hoste sluit als laatste aan. 

Het leidt tot een ongekende apotheose op het Carrefour de l’Arbre. Alles komt samen op iets meer dan twee kilometer van de slechtste kasseien die je je bedenken kunt. Wie wel eens over het Carrefour de l’Arbre gefietst heeft weet hoe verrekte moeilijk het is. Niet alleen de kasseien, maar ook de bochten maken de strook zo gevreesd. Je denkt dat je een boerenerf oprijdt, maar ineens doemen de kasseien op. Veel tijd om na te denken is er niet, want al snel buigt de weg naar rechts. 

Het drama ontvouwt zich in twee bedrijven. Al in de eerste bocht gaat Flecha tegen de vlakte. Silence-Lotto, eerst nog met twee man in de kopgroep, is uitgeschakeld. "Wat zegt het spreekwoord ook alweer? Als de duivel kinderen baart, zijn het er veel ineens", zegt Vannieuwkerke daarover "En ze blijven maar komen bij Silence-Lotto." Wuyts riposteert hem met de volgende zin: "Carrefour de l'Arbre. Hier trekt de Duvel z'n Moortgat open." Prachtig!

Hoe dan ook, Boonen en Hushovd kunnen door, Pozzato glipt er langs. Maar Boonen vliegt zo hard over de kasseien dat ook Hushovd de bocht uitvliegt. Nu is het Boonen tegen Pozzato. Tommeke tegen De Shadow. Man tegen man. Pozzato lijkt dichterbij te komen en de manier waarop de Italiaan over de kasseien rijdt moet in het Louvre worden opgehangen. Pure kunst. Toch rijdt Boonen seconde voor seconde, meter bij meter weg bij Pozzato. Hij komt uiteindelijk solo aan in het velodroom, en steekt drie vingers in de lucht. Nummer drie is binnen! Pozzato onderkent het meesterschap en geeft hem een schouderklop.

Hoe dan ook, Boonen en Hushovd kunnen door, Pozzato glipt er langs. Maar Boonen vliegt zo hard over de kasseien dat ook Hushovd de bocht uitvliegt. Nu is het Boonen tegen Pozzato. Tommeke tegen De Shadow. Man tegen man. Pozzato lijkt dichterbij te komen en de manier waarop de Italiaan over de kasseien rijdt moet in het Louvre worden opgehangen. Pure kunst. Toch rijdt Boonen seconde voor seconde, meter bij meter weg bij Pozzato. Hij komt uiteindelijk solo aan in het velodroom, en steekt drie vingers in de lucht. Nummer drie is binnen! Pozzato onderkent het meesterschap en geeft hem een schouderklop.

Hier zie je een samenvatting in beeld van de koers, met commentaar van Wuyts en Vannieuwkerke

(Wel beeld van slechte kwaliteit, maar dat is beter dan helemaal geen koers...)