Tom Boonen werd jarenlang genegeerd door Armstrong: 'Hij stuurde me een mail: good luck, je zal het nodig hebben'

Boonen vertelde ooit al dat hij jarenlang met een tuinslang op zijn stuur reed. In gesprek met Stamcafé Koers vertelt hij nu ook onder meer over Lance Armstrong, die zijn ploegmaat was bij US Postal, en zijn grote rivaal Fabian Cancellara. Op een manier zoals we Boonen kennen: hij is niet iemand die een blad voor zijn mond neemt.

Ronde van Vlaanderen

Boonen werd in 2002 prof bij US Postal. De eerste keer dat hij Armstrong ontmoette, was tijdens de Ronde van Vlaanderen van datzelfde jaar. "Eigenlijk was hij nog helemaal niet intimiderend. Dat jaar was Gianpaolo Mondini ineens verdwenen. Hij was verwikkeld in een schandaal en was gewoon ineens weg."

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Daar vond Armstrong uiteraard iets van. "Ik weet nog dat hij zei: 'Het is beter zonder zulke mannen, ze zouden ze allemaal naar huis moeten sturen.' Een paar jaar later denk je dan wel: serieus..."

Doping

In 2003 vertrok Boonen van US Postal naar QuickStep-Davitamon, terwijl hij eigenlijk nog een contract had. Boonen stuurde zijn teamgenoten van US Postal een mail waarin hij iedereen bedankte. "Van Lance kreeg ik terug: good luck, je zal het nodig hebben. En ik was pas twintig jaar, hè. Een paar jaar lang sprak hij niet tegen me als we elkaar in koers zagen."

Achteraf is Boonen extra blij dat hij weg is gegaan bij de Amerikaanse ploeg. "Ik heb in die tijd niet veel gezien, want dat was een goed gesloten circuit. Maar stel dat ik nog twee jaar voor US Postal had gereden, dan was ik wel goed genoeg voor de Tour de France-selectie. En dan ga je mee in het systeem. Zo simpel is het."

"Het was ook geen keuze. Het was een systeem waar je als jonge renner in terechtkwam. Bij QuickStep zeiden ze: 'Dat gaan we niet doen.' Later kwam het bloedpaspoort en het invullen van whereabouts. Ik was een van de eerste renners die dat deed. Maar bij US Postal moesten ze de Tour de France nog winnen. Ik kwam in een heel andere mentaliteit terecht."

Fabian Cancellara

Bij een terugblik op zijn loopbaan moet het ook over Fabian Cancellara gaan. En uiteraard komt dan de Ronde van Vlaanderen 2010 ter sprake, waarover wordt gezegd dat de Zwitser die dag een motortje in z'n fiets had. Boonen: "Ik heb zelf nooit beter gereden dan in 2010. Ik moet er eigenlijk over zwijgen, want ik weet niet wat wel of niet waar is."

Vervolgens gaat hij er toch enigszins op in. Hij vertelt onder meer zelf ook dingen te hebben opgemerkt waarvan hij later gek opkeek. "Op de Varent zaten we dicht bij elkaar. Ik zag hem ineens alle moeite doen voor een bocht naar links. Hij wilde aan de rechterkant zitten. Hij stapte van zijn fiets om te wisselen, maar drie seconden later zat hij al terug naast mij. Ik dacht nog: dat is raar. Ik heb daar verder niet bij stilgestaan, want dat was pas achteraf."

Volgens de ploeg van Cancellara was de fietswissel niet gepland. "Maar je kunt tijdens de Ronde van Vlaanderen daar niet geraken als je niet vier uur op voorhand er al bent", aldus Boonen. Ook na de podiumceremonie zijn dingen gebeurd die anders niet gebeurden. "In Ninove werd je bij de aankomst weggeleid naar rechts voor het podium. De perszaal en dopingcontrole lagen een kleine kilometer verder. Iedereen reed met zijn fiets van het podium naar de perszaal en dopingcontrole, en dan terug naar de bussen die nog verder stonden."

"Na het podium was één man zijn fiets weg: die van Cancellara. Het is ook iets waar je dan niet bij stilstaat. Ik denk dat hij een kwartier door het volk aan het sukkelen was. Dat heeft niemand dan graag, hè. Dat zijn fiets verdwenen was is ook iets wat ik pas achteraf besefte."