Dankzij onder meer valpartijen van Fabio Jakobsen, Remco Evenepoel en Steven Kruijswijk ligt het onderwerp veiligheid de laatste tijd onder een vergrootglas. Voor Jakobsen en Evenepoel had het allemaal veel erger af kunnen lopen, maar ook voor Steven Kruijswijk is het een hard gelag. In plaats van dat hij zich, een paar dagen voor het Grand Départ, voorbereid op de Tour de France zit hij thuis op de hometrainer. Om te herstellen van zijn val en zich voorzichtig (en noodgedwongen) op de Giro te richten.
Ha Steven, hoe gaat het nu met je?
"Het gaat langzaam de goede kant op. Ik zit inmiddels weer op de Tacx. M'n schouder is nog steeds wel gevoelig en dat heeft nog wel even de tijd nodig. Maar gelukkig zijn alle schaafwonden goed aan het genezen. Fietsen op de Tacx gaat nu wel. Ik probeer het beetje bij beetje uit te bouwen en hoop begin volgende week weer buiten te kunnen fietsen."
Over de veiligheid. Hoe kunnen jullie daar invloed op hebben?
“Ja, het is wel de bedoeling dat er iets gaat gebeuren natuurlijk. Wij moeten er uiteindelijk naar beneden. Het gaat wel over ons lichaam en onze gezondheid. Het risico wat wij nemen moet niet groter worden door het parkoers waar we overheen moeten. Men kan wel zeggen dat het parkoers is zoals het is, maar als dat parkoers bijdraagt aan een groter risico is dat wel een beetje gek natuurlijk.”
Wat kun je er dan concreet aan doen?
“Zolang er geen eenheid is en geen vakbond die sterk genoeg is, kunnen wij niet zoveel als renners. Dat moet deze winter echt eens gebeuren, dat we samen gaan zitten en daarover spreken en echt een statement maken als het nodig. Maar ook hoe we de veiligheid kunnen verbeteren, dat is vooral belangrijk.”
Denk je dat wat er de afgelopen weken gebeurd is, voor een verandering kan zorgen?
“Ik hoop het wel. Ik hoop dat het wel een beetje de druppel is geweest, dat de afgelopen weken lieten zien wat er mis is. En dat de ogen geopend worden en dat er een reactie komt. Dat men niet na afloop van een wedstrijd zegt dat het gevaarlijk was, terwijl we dat van tevoren al wisten. Zoals bij de afdaling van de Turini nu.”
Misschien is het juist wel goed dat het nu, zoals in het geval van de Turini, van tevoren in het nieuws komt?
“Ja, wie weet.”
- Cor Vos