Parkoers (finish tussen 17.15 en 17.45)
Koersdirecteur Christian Prudhomme is duidelijk op de website van de Tour de France: de klassementsrenners kunnen in deze zestiende etappe genieten van een moment van wapenstilstand. Het heuvelachtige parkoers heeft alles om uit te groeien tot een mooie strijd tussen aanvallers die in de derde week nog van hoog niveau zijn of klassementsrenners die om wat voor reden zijn weggevallen in de strijd om de gele trui.
Naar verwachting zal het even duren vooraleer de kopgroep ontstaat, want vrijwel iedere ploeg zal minstens één mannetje mee willen sturen in de vlucht van de dag. Op de eerste klim, na veertig kilometer, zal een natuurlijke selectie ontstaan, want daar komen alleen de beste aanvallers bovendrijven.
De Col de Port is 16 kilometer aan 4,8 procent, maar na tien kilometer klimmen wordt het vier kilometer lang écht zwaar. De vlucht van de dag is gemaakt en de renners rijden richting de Col de la Core (14 kilometer aan 6,3 procent) en Col de Portet d’Aspet (5,6 kilometer aan 6,7 procent).
De laatste kilometer van die klim loopt aan negen procent omhoog, maar na de top is het nog een kleine 35 kilometer naar de finish en valt er dus nog veel goed te maken.
In de slotfase ligt nog een klein heuveltje die een beslissing kan forceren, maar de 1,2 kilometer aan 5,5 procent van de Côte de Aspret-Sarrat is niet bijzonder lastig. Een tactische finale zou dan ook goed tot de mogelijkheden behoren.
Profiel
Historie
De laatste keer dat de Tour de France in Saint-Gaudens finishte, was in 1999. Dmitri Konychev won dat jaar voor de vierde keer in zijn loopbaan een rit in de Tour de France door Gianni Faresin en Massimiliano Lelli te verslaan.
De sprinter van weleer won in alle grote rondes minstens één etappe, eindigde tot twee keer toe op het podium van het wereldkampioenschap en liet zich ook regelmatig zien in de monumenten. Intussen timmert ook diens zoon aan de weg.
Alexander Konychev rijdt voor Team BikeExchange en heeft net als pa snelle benen. "Ik ben laat begonnen met fietsen”, vertelde zoonlief in 2019 tegen DirectVelo. “Ik deed eerst aan voetbal. Mijn vader was blij me op de fiets te zien en adviseert mij ook."
Overigens is Alexander in tegenstelling tot zijn vader Italiaan. "Ik ben nog nooit in Rusland geweest, al zou ik er graag eens heengaan. Ik spreek maar een beetje Russisch, want toen ik klein was ging mijn vader vaak naar wedstrijden. Daardoor miste ik tijd om Russisch met hem te praten. Voor mij was het logisch de Italiaanse nationaliteit aan te vragen."
Info uit Herbert Dijkstra's Grote Kastelenboek
De laatste zware beklimming van de zestiende etappe is de Col de Portet d’Aspet. Het is een klim met geschiedenis, want de Tourkenners weten ongetwijfeld dat Fabio Casartelli in de afdaling van de Portet d’Aspet verongelukte. Ter ere van de Olympisch kampioen van 1992 staat een monument op de plek des onheils. Iedere keer als het peloton langsgaat op de Col de Portet d’Aspet staat de wielerwereld even stil bij Casartelli.
In 2018 ontmoetten de ouders van Casartelli Fabio Jakobsen, vernoemd naar Casartelli, op de Portet. "Dat maakte indruk. Er was een hele fanclub en de moeder stond met tranen in haar ogen. Toen kreeg ik het zelf ook wel even lastig", vertelde Jakobsen in De Avondetappe.
Op de Col de Portet d’Aspet is niet alleen in wielerverband geschiedenis geschreven, want in 1990 werd een monument opgericht ter ere van heldhaftig optreden van Franse berggidsen ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Zij zaten in het Franse verzet en hielpen vele vluchtelingen naar de vrije Spaanse staat.
Daarbij riskeerden de berggidsen hun eigen leven in het bezette Frankrijk. De plaats van het monument is niet zomaar gekozen, want het staat dicht bij de plek waar op 6 februari 1944 een Nazi-razzia plaatsvond. Even daarvoor was een groep vluchtelingen verraden. Een aantal mensen uit het konvooi wist te ontkomen, maar het overgrote deel werd doodgeschoten of naar een concentratiekamp gestuurd.
- ASO