In de Omloop van het Houtland keerde Rickaert terug, de Belgische wedstrijd werd meteen gewonnen door zijn ploegmaat Jasper Philipsen. De laatste koers ervoor dateerde van Gent-Wevelgem, maar in Parijs-Nice merkte Rickaert echt dat er iets mis was met zijn lichaam.
Na de tijdrit in Frankrijk ging het echt niet meer, vertelt hij tegen Sporza. "Ik werd er gewoon ongelukkig van en zat 's avonds te wenen van de pijn in mijn kamer. Vervolgens in Gent-Wevelgem trok Wout van Aert door. Ik zat in vijftiende positie en op 300 meter heb ik zestig plaatsen verloren. Dat was mijn laatste koers en toen besliste ik dat ik eerst moest weten wat er met me aan de hand was."
Een beknelde liesslagader was het harde verdict voor Rickaert, die de voorbije jaren uitgroeide tot een van de beste lead-outs van het peloton. In Omloop van het Houtland ging het beter dan verwacht. "Ik heb de laatste kilometer het peloton laten rijden, omdat ik in euforie dacht: ik ben binnen. Het was een grote stap in mijn revalidatie."
Rickaert heeft het moeilijk gehad dit seizoen, vertelt hij eerlijk. Als alles normaal was geweest, had hij erbij geweest toen Merlier Belgisch kampioen werd en Philipsen twee ritten won in de Tour de France. "Ik beleefde het dubbel. Ik was heel blij voor de ploeg, maar het deed pijn om er geen aandeel in te hebben en niet zelf de lead-out te zijn. In eerste instantie is het nu mijn doel om terug mijn oude niveau te halen, daar zou ik al heel blij mee zijn."
- Photo: Tim van Wichelen/Cor Vos © 2022