Moonen stond namens de Nederlandse ploeg aan de start samen met onder andere Riejanne Markus, die op de weg uitkomt voor Team Jumbo-Visma. Uiteindelijk kwam Moonen als 24ste over de streep. In gesprek met Wielerverhaal.com vertelt de Nederlandse dat ze niet met een uitgesproken doel aan de start stond in het Italiaanse Veneto.
"Ik wist sowieso niet goed wat me te wachten stond", aldus Moonen. "Mijn eerste idee was: als ik de aankomst haal, dan is dat al top. Dat is dus wel gelukt. Op de weg heb ik dit seizoen een beperkt programma gereden. Onze ploeg RC Jan van Arckel had vaak pech met het programma. We kregen last minute te horen dat we niet konden starten. Dan kreeg weer een UCI-ploeg voorrang. Erg jammer, want het is een leuk team en de wedstrijden die ik reed, vielen mee."
Op de weg ging het dus best aardig, maar hoe ze het volgend jaar gaat aanpakken, weet ze nog niet precies. "Maar ik ga zeker blijven gravelen. Alleen is het niet mogelijk om alle Wereldbekers te rijden. Dat kost ook gewoon te veel geld, dus houd ik het bij een paar wedstrijden van de Gravel World Series. Daarnaast ga ik ook een beetje reizen en wat van het leven genieten."
Het gravelriden bevalt haar hoe dan ook. "Het is een discipline die veel mogelijkheden biedt", zegt ze. "Ook op vlak van training. Je vindt er afwisseling met de weg en je hebt er bovendien geen last van auto's. Te vaak hoor je dat rensters van de weg worden gemaaid. Het blijft een gevaarlijke sport. Offroad heb je daar toch minder last van."
- Photo: Massimo Fulgenzi/SCA/Cor Vos © 2022