Tour | 'Eindelijk' sprinten? Alles wat je moet weten over etappe 3: Amorebieto-Etxano - Bayonne

Parkoers

Het is weliswaar niet helemaal vlak, want onderweg ligt wel een aantal klimmetjes. Maar die liggen en te ver van de finish en die zijn qua stijgingspercentage niet zwaar genoeg om de sprinters in de problemen te brengen. Op een kleine twintig kilometer van de meet ligt nog een hupje van 3,9 kilometer aan 3,1 procent, maar dat mag geen naam hebben. De kans dat daar iets gebeurt, is nihil. Na dat obstakel gaat het in volle vaart naar de finishlijn in Bayonne.

Wat wellicht een grotere rol gaat spelen is dat het vanaf kilometer 30 tot en met kilometer 160 zo’n beetje pal langs de kust loopt. Bij een goede stand van de wind kan dat weleens héél spectaculair worden…

De doorgewinterde wielerliefhebber weet prima hoe een waaier werkt, maar voor iemand die gedurende het jaar alleen de Tour de France kijkt, moet het een gek beeld zijn. Wat heb je nodig voor een waaier? Wind vanuit de zij of schuin van achter zodat enkel een klein gedeelte van de renners uit de wind kan zitten, een gebied waar de wind vrij spel heeft en ploegen die bereid zijn om initiatief te nemen.

Of zoals Thijs Zonneveld het omschrijft: “Waaierrijden is als kroegvechten: wie de eerste klap uitdeelt, wint meestal en kan na afloop stoere verhalen ophangen.”

Profiel

Tijd & TV

Je volgt de Tour op Eurosport, Sporza of de NOS. De finish wordt vandaag volgens het snelste tijdschema om 17.27 uur verwacht. Volgens het traagste tijdschema zijn de renners om 17.51 uur binnen.

Wielerhistorie

De laatste keer dat de Tour de France neerstreek in Bayonne, was in 2003. Die dag rondde Tyler Hamilton een onwaarschijnlijke solo af. Dat de Amerikaan de sprintersploegen afhield was al een klein wonder, maar dat deed hij ook nog met een gebroken sleutelbeen.

In het verleden wonnen ook twee Nederlanders in de stad in het zuiden van Frankrijk. In 1966 zegevierde Gerben Karstens, terwijl zes jaar later Leo Duyndam de beste was in Bayonne. Voor Karstens was het één van zijn zes dagzeges in Frankrijk, terwijl Duyndam er zijn ultieme moment van roem beleefde.

Karstens, die in oktober vorig jaar overleed, groeide uit tot een van de bekendste Nederlandse wielrenners ooit. Duyndam is een minder bekende naam. De in Poeldijk geboren hardrijder was vooral een erkend renner op de baan. Zo won Duyndam in zijn loopbaan onder meer de Zesdaagsen van Gent, Rotterdam, Berlijn, Londen en Bremen.

Op de weg boekte Duyndam uiteindelijk zeven overwinningen, waaronder dus die rit in de Tour de France en twee etappes in Parijs-Nice. Na zijn wielerloopbaan ging hij in het zuiden van Frankrijk wonen. Daar overleed hij op 42-jarige leeftijd nadat hij in het zwembad een hartaanval kreeg.

Trivia

Bayonne is de geboorteplaats van Didier Deschamps, de aanvoerder van de Franse voetbalploeg die in 1998 wereldkampioen werd en tegenwoordig bondscoach van zijn land. Wielergerelateerd is het de stad van de Lapébie-broers.

Guy zegevierde in twee etappes en werd in 1948 derde in het eindklassement, maar zijn vijf jaar oudere broer Roger ging de geschiedenisboeken in als de grotere wielrenner van de twee. Hij bracht in 1937 immers de gele trui naar Parijs. Dat ging gepaard met het nodige drama, want Lapébie zag de nodige concurrenten wegvallen gedurende de ronde.

Niet in de laatste plaats door een ongezonde dosis aan Frans chauvinisme. In de Alpen had Gino Bartali zijn neus voor het eerst aan het venster gestoken in de Tour de France. Hij veroverde het geel, maar moest opgeven na een valpartij. De Belg Sylvère Maes nam de leiding over en leek als titelverdediger de touwtjes stevig in handen te hebben.

Met een Fransman als grootste concurrent streed Maes echter een gevecht dat hij niet kon winnen. Hij kreeg overdreven zware straffen, stond voor dichte slagbomen terwijl er geen trein aankwam en tot overmaat van ramp werd hij verbaal en fysiek aangevallen door nationalisten. In het geel stapte de West-Vlaming uit de Tour de France. Lapébie won, maar van een waardige Tour kon je niet spreken.