Tour | Nu al de echte bergen in! Alles wat je moet weten over etappe 5: Pau-Laruns

Parkoers

In de eerste maanden van het seizoen maakte Tadej Pogačar duidelijk: hij is niet bang om erin te vliegen. In de Ruta del Sol en Parijs-Nice won hij etappe na etappe door aanvallend te koersen. Tot pakweg tien jaar geleden zou de rit tussen Pau en Laruns een voorgerechtje zijn waarin de aanvallers alle ruimte zouden krijgen.

Het is niet ondenkbaar dat het dit jaar ook een ritje voor de vluchters wordt, maar de beklimmingen zijn zwaar genoeg om het ook onder de klassementsrenners te laten losbarsten. De eerste 65 kilometer is redelijk vlak, maar in de laatste honderd kilometer wachten twee monsters van bergen.

Te beginnen met de Col du Soudet van 15,1 kilometer aan 7 procent. Het begin is niet al te zwaar, maar in het tweede deel zitten er kilometers tussen aan 13 en 12,1 procent. Een vrij onregelmatige klim waarop de klassementsrenners zullen voelen hoe de benen zijn. De klim ligt waarschijnlijk te ver van de finish om écht beslissend te zijn. Maar de Col de Marie Blanque wacht nog. D

e top van die klim is op negentien kilometer van het einde. Het begin is niet al te moeilijk, maar in de laatste vier kilometer kunnen grote verschillen gemaakt worden. De laatste 4,8 kilometer loopt aan liefst 10,5 procent. Na de afdaling is het nog vals plat naar finishplaats Laruns.

Profiel

Profiel van de laatste klim

Tijd & TV

Je volgt de Tour op Eurosport, Sporza of de NOS. De finish wordt vandaag volgens het snelste tijdschema om 17.12 uur verwacht. Volgens het traagste tijdschema zijn de renners om 17.34 uur binnen.

Wielerhistorie

Startplaats Pau ligt slechts dertig kilometer van de geboorteplaats van een van de beste Franse renners uit de jaren tachtig en negentig: Gilbert Duclos-Lassalle. Geboren in de Pyreneeën zou je een klimmerstype verwachten, maar DuclosLassalle groeide uit tot een keienvreter wiens natuurlijke habitat in het noorden van Frankrijk lag.

We kennen Duclos-Lassalle vooral van zijn overwinningen in Parijs-Roubaix 1992 en 1993, waarin hij Olaf Ludwig en Franco Ballerini wist te verslaan. In totaal boekte de Fransman 46 overwinningen. Een minder bekende zege van Duclos-Lassalle: eindwinst in Parijs-Nice.

Wat wel mist op zijn erelijst is een etappezege in de Tour de France. Hoe deed Duclos-Lassalle het in dé ronde van zijn land? Hij reed dertien keer. Bij zijn eerste deelname (1979) werd hij 46ste in het algemeen klassement. Zijn beste resultaat volgde twee jaar later, want toen werd hij als 28ste afgevlagd.

Dat jaar kwam hij ook het dichtst bij eremetaal in de Tour de France. Nota bene in zijn Roubaix. Op zijn velodroom werd hij verslagen door de Belg Daniel Willems. In de slotmeters schoot Duclos-Lassalle uit zijn klikpedaal, en dat ongeluk kostte hem waarschijnlijk de zege. Later werd hij nog eens tweede op Luz-Ardiden.

Trivia

De vijfde etappe van Pau naar Laruns is weliswaar 165 kilometer lang, maar hemelsbreed is het verschil tussen de start- en aankomstplaats slechts veertig kilometer. Verticaal gezien liggen de steden op vrijwel dezelfde hoogte. Wie van Pau naar Laruns rijdt, gaat dwars door de Béarn-streek.

Voor de Franse revolutie was Béarn een van de 39 provincies van Frankrijk. Na 1789 werd het land onderverdeeld in departementen. Tegenwoordig vormt Béarn zo’n drie vijfde van het departement Pyrénées-Atlantiques. Vanaf 1464 was Pau de hoofdstad van Béarn.

De Béarn is de streek waar de bearnaisesaus vandaan komt. Dat is een saus op basis van boter en eigeel. De saus werd voor het eerst gemaakt in 1836 door chef Jean-Louis Françoise-Collinet.

Hij staat ook aan de basis van de gepofte aardappel. De chef vernoemde de saus naar de Béarn omdat Hendrik IV - koning van Frankrijk tussen 1589 en 1610 - is geboren in Pau. Hendrik IV stond te boek als een echte fijnproever. Bearnaisesaus werd in 1836 voor het eerst geserveerd in Le Pavillon Henri IV in Saint-Germain-en-Laye. Niet ver van Parijs.