Van der Poel reageert uitgebreid: 'Gekoerst als stel junioren, schoenplaatje was half afgebroken'

Mathieu van der Poel mag zich een jaar lang hullen in het regenboogtricot (en hij zal z'n witte broek er ook wel weer bij aantrekken). Bij de NOS blikte hij terug op de knotsgekke dag die hem de regenboogtrui opleverde.

De manier

"Het is een beetje moeilijk om te geloven nog, en ik heb ook al flink pijn door die valpartij", trapt Van der Poel af met toch een grote glimlach rond zijn mond. "Het is dus nu een beetje een mix van allemaal gevoelens, maar het is misschien de mooiste overwinning van allemaal. Een monument is natuurlijk ook heel mooi, maar die trui is toch nog net wat specialer."

Hij veroverde die trui in een magnifieke, maar knotsgekke koers. Dat vond Van der Poel zelf ook. "We draaiden het circuit op en we hebben gewoon gekoerst als een stel junioren tot de finish. Van de wereldtitel droomde ik sowieso al, maar de manier waarop was ook nog eens op de mooiste manier. Het is fantastisch!"

De val

Van der Poel vertelt hoe hij ijzersterk was, tot hij plotseling op de grond lag. "Toen ik weg was kreeg ik echt vleugels. Bij de val weet ik zelf niet echt wat er misging. Ik was alle risico's aan het vermijden, rustig door de bochten, maar het was zo glad. Ik zag het echt niet aankomen, ik lag ineens in de hekken."

De Nederlandse kopman wist het hoofd koel te houden. "Ik was even kwaad op mezelf, hoewel ik dus eigenlijk niks fout deed, want ik was risico's aan het vermijden in de bochten. Al bij al had ik veel geluk dat mijn fiets heel bleef. De sluiting van m'n schoen en m'n plaatje braken wel half af, dus ik zat nog maar half in m'n pedaal."

Maar ook op 'halve kracht' was Van der Poel schijnbaar de sterkste. "Het fietste niet zo heel lekker. Vooral door het schoenplaatje, dat was langs de onderkant echt half afgebroken, dus ik zat helemaal niet meer vast in m'n pedaal. Maar ik wel nog echt superbenen en ik moest koste wat kost vooruit blijven dus ik heb gewoon zo hard mogelijk gereden na die val."

De benen (en de twijfels)

Langzamerhand werd he duidelijk dat Van der Poel ging winnen. Nadat Koos Moerenhout naast 'm kwam rijden, durfde hij er zelf ook aan te denken. "Vooraf had ik nog wel steeds een vraagteken, maar ik snap nu wel wat ze bedoelen met dat je een extra versnelling hebt als je uit de Tour komt, want die had ik zeker. Ik had echt fantastische benen."

"Ik had in Spanje getraind, daar voelde ik me wel goed, maar ook zeker niet zo goed als in het voorjaar. Ik heb hier een vrij rustige week gehad en daardoor voelde ik op het rondje dat ik overschot had om te reageren en aan te vallen, en dan time ik nog goed ook. Ik hoop dat iedereen ervan heeft genoten, want we hebben ervoor afgezien, haha."