Thijs Zonneveld over Mathieu van der Poel: 'Binnen de ploeg keeg hij op z'n lazer en hij keek zelf in de spiegel'

Analist Thijs Zonneveld genoot van wereldkampioen Mathieu van der Poel en beschrijft het traject naar die titel mooi.

WK André van den Ende 07 aug. 2023 | 07:16

Het is nu allemaal hosanna rond de kersverse wereldkampioen Mathieu van der Poel. Hij liet ons en zichzelf gisteren nog even schrikken met de val, maar ook in de afgelopen jaren waren er genoeg tegenslagen bij het wonderkind op de fiets.

In zijn column in het AD beschrijft Thijs Zonneveld hoe Van der Poel toegroeide naar dit moment. Na de 'mislukkingen', om uiteenlopende redenen, in Tokio op de Spelen en bij het WK in Wollongong vorig jaar ging er een knop om volgens Zonneveld.

Op z'n lazer

"Binnen zijn ploeg kreeg hij op zijn lazer en hij keek zelf in de spiegel. Wat hij zag was een van de meest getalenteerde wielrenners in decennia – maar wel eentje die kansen miste in de grootste koersen van het jaar. Te weinig besefte hij dat ook zijn carrière eindig is – en dat je zelfs als je Mathieu van der Poel heet niet eindeloos veel mogelijkheden krijgt om monumenten en wereldtitels te winnen."

Dat zorgde in 2023 voor een omslagpunt, zeker toen in de winter die rugproblemen andermaal even roet in het eten leken te gooien. Hij ging volgens Zonneveld koersen volgens een ander credo.

"Minder spelen, meer resultaat. Zie hoe hij de afgelopen Tour gebruikte als veredeld trainingskamp: met de handrem erop en een regenboog in zijn hoofd. Wat mensen ervan dachten, interesseerde hem geen lor. Hij had een plan en hield zich eraan."

Tekst gaat door onder de advertentie

Beste versie van zichzelf

Uiteindelijk loonde het. Zonneveld zag op het WK een magnifieke Mathieu van der Poel. Een roofdier dat ook nog eens heel slim koerste.

"VDP was in Glasgow, op een parkoers dat voor hem leek te zijn gemaakt, de beste versie van zichzelf op het moment dat het er echt om ging. Hij was zeven uur lang fris, alert en agressief. Hij dook boven op iedere gevaarlijke aanvaller als een slechtvalk op een konijntje, hij vrat het bord van zijn tegenstanders leeg en in de finale bewees hij dat hij zelfs Wout van Aert en Tadej Pogacar als junioren uit zijn wiel kon blazen."