Remco Evenepoel: 'Ik deed dit om te zeggen dat ik ergens mentaal onbreekbaar ben'

De een vindt 'm arrogant, de ander noemt het zelfbewust. Wat je er ook van vindt: Remco Evenepoel is geen saaie renners, op de fiets maar zeker ook daarbuiten doet de 'Aerokogel van Schepdaal' altijd van zich spreken. Gisteren deed hij beide.

Met vinger op helm tikken

Evenepoel won vanuit de vlucht met groots machtsvertoon zijn derde rit in de Vuelta, die op het gebied van het algemeen klassement een teleurstelling voor hem werd, na een monumentale inzinking in de rit naar de Tourmalet.

De Belgische wereldkampioen tijdrijden zette razendsnel de knop om en had daar ook de benen voor. Met twee mooie solo's voegde hij nog twee ritzeges toe aan de ene die hij al had. Gisteren kwam hij met een voorsprong van zo'n vijf minuten voorsprong op z'n eerste medevluchters binnen en verzekerde hij zich bovendien van de bergtrui.

Alle tijd om de zege op de fiets al eens goed te vieren dus. Dat deed Evenepoel op de streep door de O van zijn vrouws naam Oumi te maken met z'n handen, maar al eerder tikte hij met zijn vinger op de helm, of eigenlijk op het hoofd dat onder die helm zit.

Tekst gaat verder onder de advertentie

Mentaal onbreekbaar

Evenepoel wilde iets duidelijk maken, zo zei hij tegen Het Nieuwsblad. "Ik deed dit om te zeggen dat ik ergens mentaal onbreekbaar ben. Het is o zo gemakkelijk om mensen neer te halen." Hij kwam ook nog even terug op de O. "Oumi vroeg me om indien ik won de zege aan haar op te dragen."

Dat deed hij maar al te graag en hij bedankte nog wat meer mensen. Al met al is Evenepoel op die inzinking na een tevreden man, zo zegt hij. "Ik heb een supersterke vrouw en ouders achter mij én een supersterke ploeg rond mij. De bergtrui is binnen. Na vandaag is de druk eraf. Ik kan nu ontspannen herstellen en verder koersen."

Het was wel een bewogen week, zo blikte hij terug. Maar daar kende hij er al een paar van. "Was dit de zotste week? Misschien wel. Al was de week van Madrid naar het WK in Wollongong vorig jaar ook heel raar. En dan die terugkeer in eigen land. Dat was ook niet direct een cadeau."