Nog anderhalve maand en Toon Aerts mag zich weer officieel crosser noemen: 'Ik heb intussen een olifantenhuid'

De Waaslandcross in Sint-Niklaas op 17 februari staat met rood omcirkelt op de kalender van Toon Aerts. de dag daarvoor loopt zijn schorsing af, en vanaf dan mag hij zich na twee jaar eindelijk weer officieel crosser noemen. En daar kijkt de Belg enorm naar uit.

''Ik leef al sinds de zomer toe naar dat moment. Ik ben in oktober weer hard beginnen te trainen en nu kan het er niet snel genoeg zijn. Het gevoel is goed, de goesting is aanwezig. Ik kijk er echt naar uit.''

''De voorbije twee jaar heb ik élke cross gezien op televisie en soms zelfs herbekeken", vertelt hij tegen Sporza. ''Ik kan het niet missen. De laatste weken was het telkens trainen in de voormiddag en cross kijken in de namiddag.''

Half februari beginnen aan het crossseizoen is natuurlijk wel een erg late start. Aerts gaat dan ook slechts drie crosser kunnen rijden. Sint-Niklaas, Brussel en Oostmalle, een seizoen dat precies één week duurt.

''Of het het allemaal waard is? Dat heb ik mij ook afgevraagd'', lacht hij. ''Maar die drie veldritten zijn enorm belangrijk voor mij. Er zal niemand met zoveel zin aan de start staan als ik. Ook al is het na een dikke week alweer voorbij.''

Wat mogen we verwachten van de ondertussen 30-jarige Aerts na twee jaar zonder koersritme? Hijzelf blijft in ieder geval realistisch.

''Ik mis nog wat wedstrijdritme, dus daar heb ik nog wat vraagtekens bij", vertelt hij. ''Fysiek zou het geen probleem mogen vormen: uit de testen blijkt dat ik een uur voluit kan fietsen. Ik ben echt wel tevreden met hoe het gaat. Ik zal niet vanaf mijn eerste cross meedoen voor de winst, al hoop ik stiekem van wel. Laat me eerst enkele maanden wat punten sprokkelen om naar voor te schuiven in de startvolgorde,'' aldus Aerts.

Olifantenhuid

Na een lange procedure erkende de UCI dat het gebruik van doping bij Aerts niet bewust was. Toch werd de 30-jarige voor twee jaar geschorst. Of hij ook tegen negatieve reacties opziet bij zijn terugkeer?

Niet echt, al ben ik nog niet veel op de cross geweest. In thuisbasis Rijkevorsel is iedereen zeker van mijn onschuld. Het zal zeker wel eens komen. Je ziet in deze periode wel vaker iets gebeuren in het veldrijden dat er niet thuishoort. Maar ik heb zo'n olifantenhuid ontwikkeld dat ik er wel tegen zal kunnen.''