Zeeman maakt zoals bekend op 1 december de overstap naar AZ. Een flinke aderlating voor de wielerploeg, die hij mede hielp opbouwen van lachertje van het peloton tot aan de beste wielerploeg van het peloton. In De Volkskrant kijkt Zeeman nog eens terug op de beginjaren, toen er nog totaal geen sprake was van een topsportcultuur.
Dit seizoen was lastig met de vele pech en de zware crashes van Wout van Aert en Jonas Vingegaard. "Maar de moeilijkste jaren waren aan het begin, nadat Rabobank was weggegaan. De cultuur en de sfeer in het team waren in alles het tegenovergestelde van wat je beoogt."
"Elkaar dwarsbomen, roddelen, ieder voor zich, lekken naar de media. Het zat hem in heel basale dingen: volgauto’s vies overdragen of niet aftanken. Als je spreekt over een onveilige werkomgeving, dan was het daar wel. Het was heel vervelend."
In 2015 en 2016 was toen nog Team LottoNL-Jumbo het lachertje van het peloton. Al won het in 2016 bijna de Giro d'Italia met Steven Kruijswijk. Het was het startschot richting een nieuwe realiteit. "Dat het is gelukt dat om te draaien, zie ik als onze grootste verdienste. Niet meer achterover leunen, niet meer anderen klein houden, niet altijd elk idee maar afschieten."
Regisseren
Er kwam een duidelijk plan: Team Visma | Lease a Bike moest een van de beste ploegen ter wereld worden. "We hebben onze verantwoordelijkheid genomen, afspraken gemaakt over hoe we met elkaar omgaan, waar we naartoe willen en hoe we daar denken te komen. Dat is het fundament van deze ploeg geworden, de voedingsbodem voor de ontwikkeling van talent."
"Dan ontstaat er vanzelf ruimte voor innovatie en kun je inzichten uit andere sporten aanreiken, zonder dat zoiets als een aanval wordt gezien. Zo van: kom op joh, wat weet zo’n voetballer of schaatser er nou van?"
De ploeg bewees dat succes te regisseren. Zelfs in een seizoen waarin meer tegen- dan meezit. "Kijk naar de resultaten. We staan tweede op de wereldranglijst. We wonnen als eerste ploeg zowel Parijs-Nice als de Tirreno-Adriatico. Het Vlaamse openingsweekeinde was van ons. Wout van Aert viel in Dwars door Vlaanderen, maar we wonnen wel. Jonas Vingegaard werd tweede in de Tour."
"Dat bewees juist dat succes wel degelijk te regisseren is: als een renner die in april twee weken op de intensive care verblijft en drie maanden later in de zwaarste wedstrijd ter wereld direct eindigt achter een fenomeen als Tadej Pogacar, dan staat dat gelijk aan een gouden medaille."
- Cor Vos