De fiets, die door de Britse wielerfederatie als 'cutting edge' wordt omschreven, is ontwikkeld door een samenwerking van de Britse bedrijven Hope en Lotus. Bij die laatste naam gaat misschien een lampje branden... In 1992 werd Chris Boardman Olympisch kampioen op een toen revolutionaire Lotus 108 baanfiets.
De Hope/Lotus HB.T, zoals de nieuwe baanfiets heet, valt vooral op door de atypische vorm van zowel de voor- als de achtervork. Men maakt volop gebruik van nieuwe UCI-regels die het toestaan om vorken en zadelpennen tot 8 centimeter breed te gebruiken. Daardoor ontstaan de wijduitlopende vormen van de vorken, om het zo maar te noemen. Het idee is natuurlijk dat de luchtweerstand vermindert wordt.
Daarnaast valt het stuur op. De constructie doet een beetje denken aan de Cervélo S5 wegfiets. Het stuur en de voorvork zijn ontwikkeld door Lotus en samen met Hope is alles geïntegreerd tot één geheel. Daarbij is er natuurlijk gebruik gemaakt van windtunnels, met en zonder berijder op de fiets. Uiteraard is ook het gewicht geminimaliseerd en is de stijfheid aan de voorzijde verbeterd ten opzichte van gangbare fietsen.