Met het overlijden van wielerkampioen Rik Van Looy verliest België een icoon. Die andere grootheid, Eddy Merckx, neemt met pijn in het hart afscheid van De Keizer van Herentals. De twee waren een tijdje concurrenten, maar later vooral vrienden.
Een absoluut icoon
De carrières van Van Looy en Merckx overlapten elkaar voor een korte periode. "Rik was een heel grote kampioen", vertelt Merckx aan Sporza. "Een absoluut icoon van de wielersport. Zijn palmares is ongelofelijk." Daarmee doelt De Kannibaal onder meer op de acht gewonnen monumenten en de twee wereldtitels van Van Looy.
De twee waren in 1965 allereerst ploegmaats, voordat zij concurrenten werden. "Als ploegmaat was het contact niet zo goed", herinnert Merckx zich. "Ik kwam van Brussel, hij van Antwerpen... Bovendien waren we andere renners."
In de jaren daarna werd Merckx gezien als troonopvolger van zijn landgenoot, die als eerste renner ooit alle vijf de monumenten won. "Rik was een superkampioen die bijna niet te kloppen was in de klassiekers. Ik ben blij dat ik tegen hem heb mogen koersen."
Vriendschap
In hun leven na de koers onderhielden de Belgische wielerfenomenen een vriendschapsband met elkaar. "Zeker de voorbije jaren was er een goed contact met Rik en zijn familie", omschrijft Merckx. "We zijn een paar keer iets gaan eten. De laatste keer was vorige winter. Toen wees niks erop dat hij ziek was. Pas de laatste maand is het snel slechter gegaan met hem."
Merckx kwam zelf onlangs ten val met de fiets en brak daarbij zijn heup. "Hij wist tijdens zijn laatste weken dat het slecht zou aflopen, maar toch belde Rik me nog op toen ik in het ziekenhuis lag."
Andersom nam de vijfvoudig Tourwinnaar onlangs nog contact op met Van Looy. "Enkele dagen geleden heb ik hem zelf nog moed ingesproken. Het doet me pijn. Rik - een groot kampioen én mens - was gemaakt om 100 jaar te worden", eindigt Merckx.
- Cor Vos