/https://cdn.pijper.io/source/wieler-revue/source/wielerrevue/2019/08_augustus/nieuws/corvos_00012538-004.jpg)
Felice Gimondi maakte in het begin van zijn carrière al furore door drie etappes en het eindklassement in de Tour de France te winnen. 'De Buizerd van Bergamo' was slechts 22 jaar en maakte z'n debuut bij de profs. Desalniettemin slaagde Raimond Poulidor er niet in om Gimondi van de eindzege af te houden.
In z'n tweede jaar bij de profs liet Gimondi zien dat hij ook in eendagskoersen uitblinkt. Hij won Parijs-Roubaix na een indrukwekkende solo. In het najaar vloerde hij Eddy Merckx in de Ronde van Lombardije. Het was het begin van een lange rivaliteit met 'de Kannibaal'. ''Als Merckx tien jaar later geboren was, hoe gelukkig was ik dan vandaag niet geweest?''
Maar Merckx kon Gimondi niet van de zeges in de Giro (1967), Vuelta (1968) en in '69 opnieuw de Giro houden. In 1973 pakte Gimondi nogmaals de Ronde van Lombardije, nadat ie enkele weken daarvoor in Barcelona wereldkampioen was geworden. In de herfst van z'n carrière won hij voor de derde maal de Giro d'Italia, door op de slotdag in Milaan de leiderstrui van Johan de Muynck over te nemen.
Na zijn carrière bleef 'de Aristocraat' nog lang betrokken bij de wielrennerij, zij het op de achtergrond. Gisteren overleed Gimondi op 76-jarige leeftijd op Sardinië.