/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2Fsource%2Fwieler-revue%2Fsource%2Fwielerrevue%2F2018%2Faugustus%2Fnieuws%2Fmathieu_van_der_poel.jpg "Mathieu van der Poel")
De openingsetappe van de zesde editie van de Arctic Race of Norway is er één die de renners tot vlakbij de Russische grens bracht. Kirkenes, de in het uiterste oosten van Noorwegen gelegen finishplaats, is namelijk gelegen op een kwartier rijden van de grensovergang. 184 kilometer eerder werd de rittenkoers op gang geschoten in Vadsø, aan de andere kant van het Varangerfjord.
Veel tijd om van de prachtige Noorse natuur te genieten nam het peloton niet. Er werd namelijk een gemiddelde van bijna 48 kilometer per uur geklokt aan de finish. Gelukkig was de helikopter op de afspraak om te TV-kijkers te voorzien van de nodige natuurbeelden.
De eerste rit werd besloten met één ronde over het stratencircuit van goed zes kilometer, met de laatste vijfhonderd meter die aan acht procent omhoog liepen. Kortom: spek voor de bek van Mathieu van der Poel, en daar leek de Nederlands kampioen zelf ook van overtuigd.
Hoewel hij in de steile slotmeters nog even serieus moest inhouden om uit de sandwich te geraken kon het fietsende fenomeen van Corendon-Circus de concurrenten nog gemakkelijk passeren. Al op goed veertig meter van de meet kon hij al fietsend een dansje doen om de overwinning te vieren. En nog steeds stond nummer twee Sergey Chernetskiy (Astana) niet op de foto.
? The Dutch @mathieuvdpoel well managed this uphill finish to claim the stage win today in Kirkenes!#ArcticRace pic.twitter.com/FkylcaRE8t
— ArcticRaceofNorway (@ArcticRaceofN) 16 augustus 2018
Mathieu van der Poel moet zijn lichtblauwe tricot nog drie dagen zien vast te houden om na Steven Kruijswijk de tweede Nederlandse eindwinnaar van de Arctic Race of Norway te worden. Morgen wacht er een 195 kilometer lange etappe over heuvelachtig terrrein van Tana naar Kjøllefjord. Van daaruit zet het peloton per boot koers richting het niet ver van de Noordkaap gelegen Honningsvåg voor een rit over geaccidenteerd terrein richting Hammerfest. Ook de slotrit met aankomst in Alta is niet bepaald biljartvlak te noemen.
In een reactie toont MvdP zich een tevreden man: "We waren hier met de ploeg met het oog op ritwinst, dat is al gelukt. We hebben het knap gespeeld vandaag. Het was een erg zware etappe door het hoge tempo en de sterke wind. Zelfs in het peloton was het vermoeiend. In de lokale rondes was het belangrijk om voorin te zitten, zeker met de laatste bocht voor de beklimming. En nu zullen we zien wat de volgende dagen zullen brengen, ik bombardeer mezelf hoe dan ook niet tot favoriet voor eindwinst."