Bergkoning Alaphilippe wint krankjorume eerste Pyreneeënrit

De eerste Pyreneeënrit van de Tour de France werd er één om niet snel te vergeten. Met een protest dat de koers stil zou leggen, een vreselijke crash van Philippe Gilbert, een val voor Adam Yates in volle finale en de ritzege voor Julian Alaphilippe.

Julian Alaphilippe
  • Julian Alaphilippe Julian Alaphilippe
  • Philippe Gilbert Philippe Gilbert
  • Adam Yates Adam Yates

De eerste wedstrijduren waren op z'n minst te omschrijven als tumultueus, en niet alleen omdat er slag om slinger werd gedemarreerd. Goed dertig kilometer buiten Carcassonne - even nadat Tom-Jelte Slagter als eerste bovenkwam op de eerste klim van de dag, de onbeduidende côte de Fanjeaux - werd de wedstrijd plotsklaps stilgelegd vanwege een opmerkelijk incident.

Nadat de politie met pepperspray had opgetreden tegen een stel boeren die de weg hadden geblokkeerd met hooibalen moesten diverse renners door de medici geholpen worden. Onder meer geletruidrager Geraint Thomas, titelverdediger Chris Froome en groenetruidrager Peter Sagan kenden een niet al te gelukkig begin van de etappe.

Dit protest had zelfs Chris Froome niet zien aankomen...

Toen de koers na een kwartier ogen wrijven weer werd hervat gingen de renners gewoon door met waar ze mee bezig waren voor de gedwongen pauze: kneiterhard koersen. Pas na dik honderdtien kilometer wedstrijd zou er een zeer omvangrijke groep de zegen krijgen van de klassementsmannen.

Maar liefst 47 man zouden uiteindelijk postvatten in de voorste groep. Enkel Sky zou geen pion meesturen. Tom Dumoulin stuurde daarentegen met Soren Kragh Andersen, Simon Geschke en Edward Theuns maar liefst drie mannetjes mee.

In het eerste peloton zaten vijf Nederlanders: Bauke Mollema, Koen de Kort (beiden Trek - Segafredo), Robert Gesink (LottoNL - Jumbo), Tom-Jelte Slagter (Dimension Data) en Marco Minnaard (Wanty - Groupe Gobert) lieten zich zien aan het front. 

Ook prominente namen als Greg Van Avermaet, Tejay Van Garderen (beiden BMC), Adam Yates (Mitchelton-SCOTT), de gebroerders Izagirre, Domenico Pozzovivo (allen Bahrain Merida) bolletjestruidrager Julian Alaphilippe, Philippe Gilbert (beiden Quick-Step Floors) en Warren Barguil (Fortuneo - Samsic) maakten deel uit van de vuurlinie.

Bij het ontstaan van de uit de kluiten gewassen kopgroep maakte Arnaud Démare al geen onderdeel meer uit van de meute. De Franse sprinter, die zich gisteren verzekerde van een nieuw contract bij Groupama-FDJ reed hij bij het opdraaien van de Portet d'Aspet al op bijna twintig minuten van de kopgroep. En dat zou alleen maar erger worden.

Demare koos ervoor het voorbeeld van Tim Declercq, die na ongeveer tachtig kilometer de pijp aan Maarten gaf vanwege maagproblemen, niet te volgen en maakte er een eenzame strijd van. Hij zou de strijd nog winnen ook.

Klapper Gilbert 

Nog voor de eerste serieuze klim van de dag ging Philippe Gilbert op de pedalen staan. De Belg pakte een minuut op zijn metgezellen, maar in de afdaling ging het gruwelijk mis. De man van Quick-Step Floors schatte niet ver van het monument van Fabio Casartelli - die in 1995 na een valpartij in dezelfde afdaling om het leven kwam - op hoge snelheid een bocht verkeerd in. Hij probeerde nog te corrigeren, maar daar was het te laat voor. Nadat zijn fiets de eerste klap opving dook Gilbert over het muurtje. De schrik sloeg om het lijf van toeschouwers en televisiekijkers.

Enkele minuten later gaf Gilbert, die intussen weer uit het skoekeloen was geklommen, via een opgestoken duim echter alweer te kennen dat hij zijn weg kon vervolgen. Op wat schaafwonden en een bebloede elleboog na leek de schade op het eerste oog wonderwel mee te vallen. Het was enkel gedaan met zijn winstkansen: de gewezen wereldkampioen liet zich inlopen door zowel het eerste als het tweede peloton. Uiteindelijk kwam hij dik een half uur na de winnaar over de meet.

Gilbert wordt uit het ravijn geholpen.

Gesink toont zich, maar komt tekort

Eenmaal op de Col de Menté aangekomen gaf Robert Gesink blijk van zijn goede benen. Hij ging samen met BMC-coureur Damiano Caruso vooruit rijden, maar veel haalde dat niet uit. Net voor de top kwam Julian Alaphilippe immers nog weer aansluiten om bergpunten op te rapen, en ook de rest was niet ver weg. Zestien renners (waaronder Gesink en Bauke Mollema) begonnen aan de slotklim.

Opnieuw een sterk optreden van Robert Gesink.

Op Spaanse bodem schudde de Varssevelder zodra de weg bergop begon te lopen opnieuw aan de boom. Enkel Pozzovivo kon de versnelling van Gesink aanvankelijk beantwoorden, maar even later kwamen ook de heren Mollema, Gorka Izagirre, Adam Yates, Marc Soler en zelfs bergkoning Alaphilippe weer aansluiten. 

Drama voor Yates

Toen Yates vervolgens zijn versnelling plaatste bleek dat Gesink misschien wel iets te druistig met zijn krachten was omgesprongen. De Brit, die gisteren zijn contract bij Mitchelton-SCOTT openbrak bereikte de top met een goede halve minuut voorgift op Julian Alaphilippe. Enkel pech leek Yates nog van de ritzege af te kunnen houden.

En precies dat gebeurde. In een bocht schoof zijn voorwiel weg, waarna de bollentrui het commando pardoes over kon nemen. En de Franse daalspecialist gaf zijn leidende positie niet meer uit handen. Hij kon in Bagnères-de-Luchon niet alleen tekenen voor een verse bolletjestrui, maar ook zijn tweede ritzege van deze ronde.

Van de Nederlanders zou Bauke Mollema de beste worden. Hij zou een plaatsje minder doen dan zijn uitslag in de vorige etappe: achter Gorka Izagirre en Adam Yates werd hij vierde. Robert Gesink kwam als zesde beneden.

Stilte voor de storm

Ver daarachter hielden de favorieten hun kruit droog. Op wat plaagstootjes van Ilnur Zakarin, Jakob Fuglsang en Mikel Landa na gebeurde er weinig. In groep kwam de volledige top tien op ruim negen minuten van dagwinnaar Alaphilippe over de meet.