Retro: Zo vader, zo zoon; de wereldtitels van Adrie en Mathieu

Hij heeft er eerst vijf tweede plaatsen voor nodig, maar in 1996 is het eindelijk zover voor Adrie van der Poel. In Montreuil wordt hij wereldkampioen veldrijden. Hij verslaat de Italianen Daniele Pontoni en Luca Bramati en voegt nog maar eens een mooie koers toen aan zijn toch al imposante CV.

Vlaanderen, Luik, Amstel, Touretappes: hij had ze allemaal al.

En nu is hij ook wereldkampioen. 

Mathieu van der Poel heeft dan net zijn eerste verjaardag mogen vieren. Als Jean Nelissen hem een paar jaar later, aan de ontbijttafel in huize Van der Poel, vraagt of hij later ook wielrenner wil worden is hij duidelijk. "Ja", antwoordt hij met volle mond.

We kunnen wel concluderen dat dat gelukt is.

Bij de junioren en beloften wint MvdP zowat alles wat los en vast zit. Er zijn jaren dat het eerder nieuws is als hij niet wint. Waar kennen we dat van?

En als het WK in 2015 in Tábor wordt verreden is Matje twintig jaar en dertien dagen. Een paar dagen eerder beslist hij om gewoon bij de professionals mee te rijden. De grote mannen. En in Tsjechië krijgt hij groot gelijk. Van der Poel wordt wereldkampioen na één uur, negen minuten en elf seconden crossen.

Adrie van der Poel is tot op de dag van vandaag de oudste wereldkampioen veldrijden ooit. Die andere Van der Poel is de jongste aller tijden.