Tour de France: Voorbeschouwing parkoers (Deel 3)

De eerste debatten zijn gevoerd, de schifting in het klassement is al meer dan gemaakt. Er zijn nog maar een beperkt aantal kansen op roem, zowel voor de klimmers als de avonturiers. Van Blagnac naar Parijs in iets meer dan een week tijd: dat in deel 3 van onze voorbeschouwing op het parkoers!

Rit 14: Blagnac - Rodez | 181,5 kilometer

Na Quatorze Juillet en haar zware etappe, staat een dag later ook een etappe gepland die niet mis is. Van Blagnac, even buiten Toulouse en vooral bekend van het vliegveld, trekt de karavaan naar Rodez. Het is een rit die in de kleren kruipt. Op en af gaat het de laatste honderd kilometer. Het is zeer waarschijnlijk een slechte dag om een slechte dag te hebben als klassementsrenner.

De laatste keer dat de Tour Rodez aandeed is nog niet zo gek lang geleden. In 2015 beleefde Greg Van Avermaet daar een geweldige dag, door Peter Sagan te verslaan. Een beklijvend duel.

En de Olympisch kampioen kan zijn hart ophalen, want de finale van de rit ziet er precies hetzelfde uit. Het korte klimmetje tot aan de aankomst (de Côte de Saint-Pierre) is 570 meter lang en kent een gemiddeld stijgingspercentage van 9,6 procent. Voer voor krachtpatsers dus. Opnieuw een tweestrijd tussen Van Avermaet en Sagan? En wat kan Gilbert op zo'n aankomst?

Rit 15: Laissac-Sévérac l'Église - Le Puy-en-Velay | 189,5 kilometer

Laissac-Sévérac l'Église is pas voor het eerst opgenomen in het routeschema. Niet zo gek als je bedenkt dat de plaats pas sinds 1 januari 2016 officieel bestaat. Toch heeft Laissac, waar Sévérac l'Église aan vast ligt, wel een sterke band met de wielersport. Het organiseert elk jaar de Roc Laissagais en vorig jaar mocht de plaats zelfs het WK marathon op de mountainbike verwelkomen. 

Na een goede 190 kilometer fietsen komen de renners aan in de finishplaats, een stad die al sinds de middeleeuwen in trek is bij reizigers. Veel pelgrims hielden op weg naar Santiago de Compostela halt in Le Puy-en-Velay. En het religieuze verleden van de stad maakt ook onderdeel uit van het heden. De kerken (en het karakteristieke standbeeld) torenen nog altijd boven de stad uit.

De rit gaat niet door het hooggebergte, maar is desondanks zwaar. Toch ligt de Col de Peyra Taillade, die het heftige klimwerk afsluit, vermoedelijk te ver van de finish om voor echt grote verschillen te zorgen. Toch weet je het in de bakoven van Frankrijk maar nooit.

Rustdag: Le Puy-en-Velay 

De tweede en tevens laatste rustdag! Geen verplaatsing, maar quality time voor het peloton. Een paar uurtjes de benen lostrappen? Misschien. Maar een dag aan de rand van een zwembad simpelweg genieten van de zon is ook aanlokkelijk. 

Rit 16: Le Puy-en-Velay - Romans-sur-Isère | 165 kilometer

We verlaten Le Puy-en-Velay voor een rit over 165 kilometer naar Romans-Sur-Isère. Het is een plek met niet al te veel historie in de wielrennerij. Nacer Bouhanni is de enige winnaar van een koers van enige betekenis met aankomst in de stad. Bourg-de-Peage, de stad die aan de andere kant van de Isère ligt, heeft de Tour de afgelopen jaren wel vaker mogen ontvangen, dus echt klagen mogen de inwoners van Romans-Sur-Isère ook weer niet.

Direct vanuit het vertrek gaat het de hoogte in. De Côte de Boussoulet wordt na twintig kilometer bijna continu klimmen gerond, waarna het stijgen en dalen is naar de Col du Rouvey. Als zuchtende en steunende coureurs hier echter boven komen is het gedaan met klimmen. De renners komen uiteindelijk in de prachtige Drôme uit. Nadat de Rhône wordt overgestoken slingert het parkoers zich een weg naar de finish.

In Romans-sur-Isère wordt er naar alle waarschijnlijkheid gesprint, gezien het nagenoeg vlakke laatste deel van de etappe. Die sprint is overigens niet zonder gevaar. In de laatste kilometer moeten nog drie rotondes worden genomen. De laatste ligt op driehonderd meter van de streep, na een korte klim die het jus wel eens uit de benen van sommige spurters zou kunnen persen. Interessante etappe!

Rit 17: La Mure - Serre-Chevalier | 183 kilometer

Dikke kans dat er op woensdag 19 juli veel verzuimd wordt. Dat is allemaal de schuld van de zeventiende rit van de Tour. Krijgt u visite? Zeg dat u toch niet kan. Ze zullen het begrijpen.

La Mure ligt aan de Route Napoleon, de beroemde weg van Grenoble naar Gap. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de Tour het kleine stadje regelmatig passeert. In 2014 kwam er met de Dauphiné voor het laatst een wielerwedstrijd van het hoogste niveau aan. Simon Spilak won de rit, terwijl Chris Froome in het geel reed. Als heerser van de Dauphiné verblijdde de burgemeester van La Mure Froome met een hoofddeksel die aan de voormalige Franse keizer deed denken.

De etappe dan. In een woord: zwaar. In twee woorden: heel zwaar. Als u het kaartje van de etappe ziet weet u waarschijnlijk wel voldoende.

De Col d'Ornon is een leuk opwarmertje. Hierna rijden de renners een soort omgekeerde La Marmotte. De Croix de Fer, de Télégraphe, de Galibier waarna de afdaling richting de meet in Serre Chevalier volgt. En dat alles in een etappe van 183 kilometer waarin het eigenlijk geen moment vlak is.

Drie zware bergen in een echte klassieke Alpenrit. Meer hoeft het soms niet te zijn.

Laten we de bergen nog eens extra goed bestuderen. We beginnen met de Croix de Fer. Een lange, en ook best onregelmatige beklimming.

En alsof dat niet erg genoeg is krijgen de renners dan de Télégraphe en de Galibier nog voor de kiezen. Op weg naar het dak van de Tour wordt er meer dan twee kilometer hoogteverschil overwonnen in 35 kilometer.

Vlak voor de renners Briançon in dalen slaan ze af richting Serre Chevalier, een skidorp zoals er in die regio enorm veel zijn. 

Rit 18: Briançon - Col d'Izoard | 179,5 kilometer

De laatste bergrit! Wat gaat de tijd snel als het leuk is! Toch nemen we op waardige wijze afscheid van het gebergte. De finish ligt namelijk voor het eerste op de 2360 meter hoge Col d'Izoard.

Starten doet de karavaan in het fraaie Briançon, waarna het eerst vooral kilometers malen is. Pas na 121 kilometer wordt het, wat beklimmingen betreft, erg interessant. De Col de Vars (toch ook geen makkie) is het voorproefje voor de laatste grote klim van de Tour. 

De Izoard vormt het toneel van de laatste grote veldslag in de bergen. En wat voor één! Een monster is het. Michel Wuyts zou het omschrijven als een verschrikking.

Rit 19: Embrun - Salon-en-Provence | 222,5 kilometer

Omdat de Tourdirectie besloten heeft dat de slottijdrit in Marseille moet plaatsvinden is er tussen de laatste bergrit en de allesbeslissende rit tegen het uurwerk nog ruimte voor een overgangsrit.

De route voert door de paradijselijke Provence. De Mont Ventoux komt ongetwijfeld in zicht, maar wordt niet beklommen. In plaats daarvan gaan de renners op een heuvelachtig parkoers richting Salon-de-Provence. Het is een rit waarin we de sprinters misschien nog eens aan het werk kunnen zien. Maar het is waarschijnlijker dat er een groepje gemotiveerde (of wanhopige) vluchters alles geeft om toch nog in de spotlights te komen. 

Wat de rit ook gaat brengen: het gaat in ieder geval geweldige plaatjes opleveren. Denk maar aan Simiane-la-Rotonde, Sisteron en de vele lavendelvelden. Een van de absolute hoogtepunten is de Colorado Provençal, die even voor Apt wordt gepasseerd. Prachtige rotsen met geweldige kleuren. Leven als God in Frankrijk? Dan hebben veel mensen het toch over dit gebied.

En de klassementsrenners? Met het oog op de tijdrit die de volgende dag wordt verreden is het de verwachting dat zij er een rustig dagje van maken. In het voetbal heet dat een salonremise.

Rit 20: Marseille - Marseille | 22,5 kilometer

Havenstad Marseille is het decor voor de voorlaatste rit. Een dag voor Parijs wordt bereikt worden in één van de meest zuidelijke steden van het land gestreden om de tweede tijdritzege. Maar belangrijker: ook het eindklassement wordt in een definitieve plooi gelegd.

De renners worden vanuit het (gratis toegankelijke) Stade Vélodrome op gang geschoten voor de proef tegen de klok. Vanaf daar slingert de route eerst langs de kust, alvorens de klim naar de prachtige Notre-Dame de la Garde wordt aangevat. De finish ligt na 22,5 kilometer ook weer in het karakteristieke voetbalstadion.

Rit 21: Montgeron - Paris, Champs Élysées | 103 kilometer

Na een vlucht richting Parijs wordt er in Montgeron begonnen aan de laatste etappe van de Tour. Een optocht van 103 kilometer. Goed, op het einde wordt er nog wel serieus gekoerst, maar tot en met de eerste finishpassage zal het een langzame etappe worden. Verschuivingen zijn niet echt meer te verwachten. In plaats daarvan kijken de renners, misschien al wel met de champagne in de bidon terug op de tocht die achter hen ligt. Drie weken afzien is bijna voorbij.

Na negen rondjes over de Champs-Élysées is het de grote vraag welke sprinter er met de laatste zegebloemen vandoor gaat. Of weten een paar gehaaide vluchters misschien toch de meute te verrassen?

En met deze 21ste etappe komt er een einde aan de 104de Tour de France. Maar niet getreurd, want het hele feest moet nog beginnen! Aankomende zaterdag start de Tour in Düsseldorf, drie weken later eindigt ze naar goede gewoonte in Parijs. Wieler Revue blikt voor de Tour-start nog vooruit op alle truien van deze 104de Tour de France. Zo begonnen we al met de voorbeschouwing op het bergklassement. Veel plezier!

Foto's: Cor Vos