Dumoulin is God wél

We dachten het allemaal. Hij zei het.

Tom Dumoulin toonde zich in de achttiende etappe van de Giro d'Italia niet alleen heer en meester van de fietsende stervelingen. Hij toonde zich ook in woorden de alleenheerser van het wielerheelal.

Het heeft lang geduurd, voor er weer een renner opstond die zei wat de hele wielerwereld dacht. Die zei wat de hele wielerwereld wilde horen.

Frank Vandenbroucke was de grootste. Voor Luik-Bastenaken-Luik opperde hij de woorden. "Met deze beentjes doe ik het", wijzend naar zijn eigen kuiten. "Ik demarreer op de Côte de Saint-Nicolas bij huisnummer 256 en win Luik-Bastenaken-Luik." Frank deed het. Frank kreeg de bijnaam God, die hem helemaal niet misstond. 

Later kwam er een autobiografie van de Belgische renner uit, getiteld: Ik ben God niet. Sinds Vandenbroucke is er geen renner meer geweest zoals hij, die zei waar het op stond. Als ze er waren, waren ze op één hand te tellen.

Tom Dumoulin? Dumoulin is God wél. "Ik weet niet waarom Vincenzo (Nibali) en Nairo (Quintana) zo reden op de slotklim, maar op deze manier mogen ze van mij hun podiumplaats verliezen", was de krachttaal van de Dumomeester.

Wat iedereen dacht, zei onze landgenoot in het roze. (Pas broek en fiets nou aan, Tom!) Wielerliefhebbers houden van aanvallers en van winnaars. Laffe renners zijn we liever kwijt dan rijk. Tom ook. Tom heeft schijt - jazeker - aan renners met een koersinstelling van een mak paard.

Vincenzo Nibali en Nairo Quintana reden in tegenstelling tot dinsdag - toen Dumoulin lekker langs de weg zijn behoefte deed om deze Giro nog wat spanning te geven - niet door vandaag. Met risico om hun eigen podiumplaats te verliezen vroegen ze aan de leider van de koers om door te rijden. Maar Hij antwoordde niet. Hij had lak aan ze.

"Ik hoop dat Thibaut Pinot met mij mee op het podium staat in Milaan", voegde de Dumomaestro eraan toe. Mentale oorlogsvoering door een verbond te zoeken met de Fransman tegen de saaie Nibali en Quintana. Vol passie, maar ook doordacht en met het oog op de toekomst: dat was hoe Hij ons toespraak.

Hij gaat de Giro winnen. Dat voelt Hij zelf. En als Hij dat voelt, zijn wij aan Hem ondergeschikt en voelen wij dat ook.

Dumoulin is God. Wél.

Foto: Cor Vos