'Rit gemist' is er voor diegenen die om welke reden dan ook de Giro-etappe hebben moeten missen. Wieler Revue blikt voor hen, of voor zij die de rit nog eens willen herbeleven, terug op de koers van vanmiddag.
Het was al met al een spannend dagje in Zuid-Italië. De Girokaravaan streek neer aan de Adriatische kust en zou er de rest van de rit geen afscheid meer van nemen. Al werd af en toe een pittig heuveltje aangedaan.
In koers was het de hele dag een wirwar van gebeurtenissen. In eerste instantie was er sprake van een kopgroep van zestien man. Op de helft van de rit voegden twee anderen zich echter bij die groep: Giovanni Visconti, luitenant van Nibali, en Valerio Conti van de UAE-Emiratesploeg.
Die twee waren overduidelijk het frist van allemaal, want in het heuvelachtige slot bleef enkel het kwintet Visconti-Conti-Sanchez-Gorka Izagirre en Gregor Mühlberger nog over. Met een voorsprong van twee minuten bedwongen zij de Coppa del Formaro. Alsof het van tevoren was afgesproken, demarreerden ze om beurten. Niemand kwam echter écht weg, alhoewel Mühlberger al snel moest lossen.
Het peloton bleef ondanks de fikse snelheid grotendeels bij elkaar. Dat moordende tempo zorgde er wel voor dat de voorsprong van het koptrio razendsnel kromp. Aan de voet van het slotklimmetje naar de finish toe was er slechts nog een handjevol seconden over voor de vier.
Izagirre nam het eerste initiatief door een snoeiharde versnelling te plaatsen. Dat was net na een scherpe haarspeldbocht waar Valerio Conti onderuit ging. Visconti en Sanchez bleven bespaard, maar Izagirre was al gevlogen. Ze konden er geen van tweeën nog bij komen. Gorka Izagirre pakte knap de achtste etappe van deze Ronde van Italië. En de Nederlanders? Kruijswijk negende, Dumoulin twaalfde, Mollema achttiende. En geen van allen tijdverlies.