Met 120 door de woestijn: Nederlands een-tweetje op WK snelfietsen

Lieke de Cock mag zich Nederlands nieuwste wereldkampioene op de fiets noemen.

Human Power Team

De 27-jarige De Cock deed afgelopen week mee aan de World Human Powered Speed Challenge, een internationaal treffen waarin snelle aerodynamische fietsen en topsporters tegen elkaar strijden om de hoogste snelheid. Dit deed ze in de VeloX 8 van het Human Power Team, een aerodynamische hightech ligfiets ontworpen en gebouwd door studenten van de TU Delft en Vrije Universiteit Amsterdam. 

De Brabantse elitrenster van TWC de Kempen tikte in haar aerodynamische ligfiets de 120 kilometer per uur aan tijdens de wereldkampioenschappen snelfietsen in de Amerikaanse Nevadawoestijn. De Cock bleek de snelste vrouw van de week, waardoor ze zich nu wereldkampioene mag noemen.

Team- en landgenoot Jennifer Breet fietste ook hard op de Amerikaanse vlakte. Zij kwam tot een snelheid van 117 km/u, wat genoeg bleek voor de tweede plek.

Vliegen

"Het is echt heel gaaf om zo snel te fietsen. Net alsof je over de weg heen vliegt", vertelt de kersverse kampioene. "De omstandigheden hier in de Nevadawoestijn zijn ideaal voor hoge snelheden. We racen namelijk op een kaarsrechte weg van 10 km lang en er is weinig luchtweerstand tegen de fiets vanwege de lage luchtdichtheid in het woestijngebied op 1300 meter hoogte."

"De gemiddelde snelheid over de laatste 200 meter telt. Dan gooi je alles eruit wat je in je hebt en focus je puur op snelheid. Voordat ik het wist fietste ik harder dan ooit." Dankzij De Cock kwam het Human Power Team behoorlijk dicht in de buurt van het wereldrecord voor vrouwen, dat momenteel met 121,8 kilometer per uur op naam staat van de Française Barbara Buatois.

Het Human Power Team poseert met het winnende snelheidsmonster.

Mens en techniek

Volgens Stephanie Wiechers, studente Lucht- en ruimtevaarttechniek aan de TU Delft en teamleidster van het Human Power Team, maakt alleen de combinatie van mens en techniek de hoge topsnelheid mogelijk. "Onze atleten zijn door de studenten van VU Amsterdam getraind als echte Olympische atleten met individuele trainingsschema’s, speciale voeding en zelfs virtual reality ervaringen."

"De rensters in topvorm krijgen was echter niet genoeg", weet Wiechers. "Luchtweerstand is de grootste uitdaging voor snelheid. De studenten van de TU Delft hebben er dit jaar daarom ook alles aan gedaan om de ligfiets zo aerodynamisch en zo klein mogelijk te maken. Zij deden dit door een extreem aerodynamische kap voor de fiets te ontwikkelen, die om het lichaam van de atleet ontworpen is.

De atleten zijn daarvoor uitvoerig 3D gescand in een lab van de TU Delft. De kap heeft een speciale coating die niet alleen beschermt, maar ook door de extreem gladde eigenschappen voor minder weerstand zorgt waardoor de fiets optimaal kan presteren.

Er is daarnaast veel ruimte bespaard in de fiets door een nieuw ontwerp van het schakelsysteem, zo vult Thijs Bon, Chief Engineer van het Human Power Team, aan. "In een normale fiets beweegt je ketting wanneer je schakelt naar een andere versnelling, maar bij ons bewegen juist de tandwielen. Dit zorgt ervoor dat de ketting altijd in een rechte lijn blijft waardoor er minder wrijving is in de ketting dan bij een normale racefiets."

Tegenslag

Wiechers baalt ondanks het behalen van de eerste twee plaatsen in de vrouwencompetitie dat het verbreken van het wereldrecord niet is gelukt: "Helaas blijft het topsport en zit het soms allemaal niet mee."

Voor de bollebozen bleef het tot het laatst spannend of ze überhaupt wel mee konden doen aan de wedstrijd in Battle Mountain. Na problemen bij de douane kwam de fiets te laat aan om een laatste hoogtetraining in Californië optimaal te kunnen benutten.

Daarnaast kwam het team tijdens de kwalificaties achter een technische fout. Het communicatiesysteem werkte niet naar behoren in de Nevadawoestijn waardoor de coaches geen instructies konden doorgeven aan de atleten. De atleten hadden tot slot last van veel wind, wat niet alleen de fiets uit balans kan brengen maar ook een poging ongeldig kan verklaren.

Trots

"Toch ben ik enorm trots op alle teamleden en de atleten dat ze ondanks alle tegenslagen er alles aan deden deze problemen op te lossen", vervolgt Wiechers. "We zijn dan ook ontzettend blij dat we door dit doorzettingsvermogen wereldkampioen zijn geworden. Volgend jaar zijn wij terug om het het wereldrecord weer op Nederlandse naam te krijgen", besluit ze strijdvaardig.

Vorig jaar kwam het studententeam overigens dichter bij het wereldrecord. Aniek Rooderkerken, die de wereldtitel in 2017 opeiste, kwam tot 121,5 km/u. Volgend jaar zal er weer nieuwe club studenten met een nieuwe hogesnelheidsfiets het wereldrecord voor vrouwen op Nederlandse naam te krijgen.