Tour | Ventoux Ventoux! Alles wat je moet weten over etappe 11: Sorgues-Malaucène

Parkoers (finish tussen 17.15 en 18.00)

Tussen de vlakke etappes door is dit de rit waarnaar wordt uitgekeken door de wielerliefhebbers. Met twee keer de Mont Ventoux op de route zullen de klassementsrenners met de billen bloot moeten. De eerste zeventig kilometer zullen geen angst inboezemen, want die lopen nog grotendeels vlak.

De echte finale begint met de Col de la Liguière (9,3 kilometer aan 6,7 procent). Het is het voorgerecht voor wat komen gaat, want na honderd kilometer begint de eerste beklimming van de Mont Ventoux. De eerste keer wordt de Mont Ventoux beklommen vanuit Sault. Deze kant is minder zwaar dan de meest gangbare kant vanuit Bédoin.

De kant vanuit Sault is met 24 kilometer vooral heel lang. In de eerste achttien kilometer stijgt de weg niet meer dan zes procent. Voor de grote klassementsmannen zal dit nog niet al te zwaar zijn, maar de laatste zes kilometer zijn een stuk zwaarder. Het venijn zit hem dus vooral in de staart, want de laatste twee kilometer stijgen met 9,6 en 9,5 procent.

Na een lange afdaling en een vlak gedeelte volgt de ontknoping op de tweede passage van de Mont Ventoux. De klim vanuit Bédoin is aanmerkelijk zwaarder: 15,8 kilometer aan 8,5 procent. Alleen op de helft wordt het een kilometer iets minder zwaar met 5,5 procent, maar over het algemeen gaat de weg met meer dan 7,5 procent omhoog. De top ligt op 22 kilometer van de meet en na een lange afdaling is de finish getrokken in Malaucène.

Profiel

Profiel eerste keer Ventoux

Profiel tweede keer Ventoux

Historie

De laatste winnaar op de Mont Ventoux tijdens een Tour de France-etappe was Thomas De Gendt. Daarmee schaarde de aanvalskoning van Lotto Soudal zich in een bijzonder rijtje. Hij was de tweede Belgische renner die wist te winnen op de Kale Berg. De eerste? Uiteraard Eddy Merckx.

De Kannibaal was in 1970 een ruime minuut sneller dan zijn landgenoten Martin Van den Bossche en Lucien van Impe. Het was de eerste keer dat de Tour de France de Mont Ventoux aandeed na het overlijden van Tommy Simpson, drie jaar eerder. Als voormalig-ploeggenoot van de Brit wilde Merckx dolgraag winnen.

Die ode aan Simpson bracht hij op een speciale manier. Aan de voet demarreerde hij en vliegensvlug bouwde De Kannibaal een grote voorsprong op. Bij het voorbijgaan van het monument ter ere van Simpson zette Merckx zelfs even zijn petje af, maar in de slotfase stortte de alleskunner in en liep zijn voorsprong snel terug.

Net na de finish werd Merckx aan het zuurstof gelegd, omdat hij in elkaar zakte van vermoeidheid. In interviews nadien zou Merckx zeggen dat hij dat acteerde om de plichtplegingen na de etappe te ontlopen. De zware inspanning op de Mont Ventoux zou Merckx niet hinderen, want in Parijs had hij in 1970 een voorsprong van ruim twaalf minuten op nummer twee Joop Zoetemelk.

Info uit Herbert Dijkstra's Grote Kastelenboek

Door het grote hoogteverschil tussen de top van de Mont Ventoux en het omliggende gebied kun je de Ventoux van ver zien liggen. Het maakt van de Mont Ventoux de mythische berg die het is geworden. Anders dan bijvoorbeeld op Alpe d’Huez kun je aan de voet goed zien waar je uiteindelijk heen gaat.

De kant vanuit Bédoin, de bekendste kant, is grofweg op te delen in twee stukken: onder en boven de boomgrens. Daar waar het maandlandschap begint, heeft de wind vrij spel. De Mont Ventoux en hoge windsnelheden zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Wie weleens aan de vooravond van een Tour de France-etappe heeft gebivakkeerd op de flanken van de Mont Ventoux weet dat de omstandigheden heftig kunnen zijn.

In 2016 werd de finish een aantal kilometer naar beneden gelegd vanwege de onvoorspelbare rukwinden boven de boomgrens. De Mistral, een koude wind die windkracht negen en soms zelfs tien of elf kan bereiken, is een bekend fenomeen op de Mont Ventoux. Deze windkrachten gaan gepaard met gemiddelde snelheden van wel 150 kilometer per uur.

De Mistral wordt bovendien aangewakkerd door het specifieke gebied dat de Rhône is. Tussen de bergwanden van het nauwe dal wordt de wind omhooggestuwd en krijgt de wind extra snelheid mee. Hoewel de meetinstrumenten toentertijd nog niet zo goed waren, is de hoogste windsnelheid ooit gemeten op de Mont Ventoux 320 kilometer per uur.