Pidcock blikt terug op Olympische Spelen: 'Ik reed achter Mathieu en wist meteen: dit gaat niet goed'

Het was een van de gekste momenten van het voorbije jaar: de val van Mathieu van der Poel tijdens de olympische moutainbikewedstrijd. Winnaar Tom Pidcock blikte erop terug.

Pidcock

"In de inrijdronde lag dat plankje er, maar iedereen wist dat die er tijdens de race niet zou liggen", aldus de Brit in de Geraint Thomas Cycling Club-podcast. "Zelfs Mathieu zijn nationale coach en teamgenoot. Ik weet niet, maar misschien bevroor hij. Ik zat op dat moment achter hem en dacht meteen: dit gaat niet goed. We hadden een foutje gemaakt in de klim waarbij we beiden even van de fiets moesten. We waren aan het inhalen, maar richting die sprong nam Mathieu gas terug."

"Het was te hoog om op die snelheid van de jump te komen", vervolgt de renner van INEOS Grenadiers. "Hij viel en zijn fiets vloog door de lucht, maar ik kreeg het voor elkaar om weg te komen."

Net als Van der Poel combineert Pidcock drie disciplines. Daarin zijn ze uniek. "Ik denk dat de weg al die jaren toch mijn favoriete onderdeel is geweest. Mountainbiken deed ik ook altijd al, omdat we met de familie altijd twee weken naar Morzine op vakantie gingen. Cross kwam pas later. Voor mij is de mountainbike de makkelijkste fiets om weer op te springen en al snel weer heel goed op te rijden. De moeilijkste is de tijdritfiets."

Pidcock zal de onderdelen blijven combineren. "Als ik een hele winter als wegrenner doe, weet ik niet of ik me zou kunnen focussen op races die nog zo ver van ons af zijn. Ik heb dingen nodig om mijn tanden in te zetten. Ik hou van de manier waarop ik het doe. Prestaties op de weg zijn uiteindelijk het grootst, maar ik wil niet per se een specifieke koers winnen. Het is vooral mijn doel om een nalatenschap op te bouwen in drie disciplines."

Zo hoopt de Brit in alle drie de disciplines wereldkampioen te worden. Als het even kan in één jaar. Te beginnen met het WK cross in Fayetteville eind januari. Hij geldt als belangrijkste uitdager van Van der Poel en Wout van Aert. "Ze zijn nog steeds vriendelijk, hoor. Ze hebben respect voor me, zien me als een bedreiging. Ze laten me niet gaan als ik aanval. Dat is weleens irritant, maar vooral een mooi compliment."

Nieuws
  • Cor Vos