Laurens ten Dam wil maximale uit zichzelf halen in Unbound: 'Het zou stom zijn als ik als 41-jarige op maandag depressief in het vliegtuig stap, omdat ik geen goed resultaat kon behalen'

Waar in Europa de Dauphiné op punt staat van beginnen, daar kijken fietsliefhebbers in de Verenigde Staten uit naar de gravelkoers Unbound. Een van de kanshebbers op de zege is Laurens ten Dam.

Dam

In gesprek met Bicycling kijkt hij vooruit op een van de grootste gravelkoersen ter wereld, die liefst 320 kilometer lang is, vierduizend hoogtemeters kent en zaterdag wordt gehouden. Ten Dam gaat er niet met een helder doel in. "Het parkoers is zo zwaar en je kan zoveel tegenkomen, daar heb je geen invloed op."

Hij is vooral tevreden als hij het beste uit zichzelf weet te halen in Unbound, waar ook onder anderen Kiel Reijnen, Lachlan Morton, Logan Owen, Nathan Haas en Alex Howes van de partij zullen zijn. "Ik ga er geen positie op plakken", zegt Ten Dam. "Maar ik heb er alles aan gedaan en ben heel tevreden met de voorbereiding. De weg er naartoe was mooi en daar gaat het eigenlijk om. Wat het resultaat dan is, maakt niet zoveel uit."

Het is duidelijk dat de ex-prof dus vooral wil genieten van het avontuur in de Verenigde Staten, waar hij al een aantal weken aan het trainen is. "Het zou stom zijn als ik als 41-jarige op maandag depressief in het vliegtuig stap, omdat ik geen goed resultaat kon behalen, terwijl ik een prachtige maand heb gehad. Maar ik ga natuurlijk wel mijn best doen om het maximale eruit te halen."

Over de voorbereidingskoersen is Ten Dam tevreden. "Ik heb Gravel Locos gereden en later ook nog Rule of Three. Dat waren prima wedstrijden, waar ik gewoon bij de mannen zat waar ik bij hoor te zitten. Het was niet zo outstanding als vorig jaar, toen reed ik gewoon weg waar ik wilde. Maar ik ben echt wel tevreden met het niveau wat ik nu heb en ik ben ook best wel trots op waar ik nu sta na die hersenkneuzing van vorig jaar in Norg."

De voorbije dagen was het nat in de staat Kansas, waar Unboud gehouden wordt. Zelfs verkennen kon niet. "Het water liep gewoon van de weilanden af de weg op en we moesten af en toe gewoon met onze fiets op de nek door het water waden. Dus als dit zo blijft, wordt het echt een hele andere koers dan vorig jaar. Dan wordt het een survivaltocht."