Wout van Aert blikt terug op dieptepunt Ronde van Vlaanderen: 'Ik heb gekeken en dat heeft me geen deugd gedaan' 

Wout van Aert bereidt zich momenteel voor op de Tour en start vandaag in het Criterium du Dauphiné. Inmiddels heeft hij het wel een beetje van zich afgezet, maar in april moest hij lijdzaam toezien hoe Mathieu van der Poel de Ronde van Vlaanderen won, terwijl hij thuis in isolatie met corona.

Bekijk ook

Interview | Wout van Aert: 'Iemand die de koers volgt, zit niet meer te wachten op de vergelijking met Mathieu' 

Wout van Aert over de vergelijking (of eigenlijk ook weer niet) met Mathieu van der Poel. Hij heeft een mooi praktijkvoorbeeld uit Parijs-Roubaix..

In de Vlaamse krant Het Nieuwsblad vertelt hij over die lastige week. Allereerst de besmetting zelf. Die kwam als een verrassing, want Van Aert was heel voorzichtig geweest.n

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

"Om bij het begin te beginnen: de hele week voelde ik mij supergoed. Ik had alle mogelijke voorzorgen genomen: altijd een masker gedragen, contacten beperkt, dat moet ik allemaal niet uitleggen. Omdat ik wist dat het beestje nog rondging, had ik na Milaan-Sanremo zelfs een privévlucht naar huis genomen om geen risico te lopen. Ik mag zeggen dat ik echt geïnvesteerd heb om niet geveld te worden."

Maar toch werd Van Aert ziek. "In de nacht van woensdag op donderdag heb ik keelpijn gekregen, waar ik op zich al ambetant over was. Verre van ideaal voor de Ronde, natuurlijk, maar ik dacht nog helemaal niet aan corona. Omdat we met de ploeg samenkwamen om te verkennen, deed ik toch maar een zelftest. Ik had die al nonchalant weggelegd – ik hield er echt geen rekening mee – maar Sarah had het wel gezien. Positief. Ik kon het gewoon niet geloven."

Toch was het zo, wees ook de PCR-test uit. "Mijn eerste PCR-test was ook positief en gaf een lage Ct-waarde aan, wat wees op het begin van een besmetting. Het was duidelijk dat ik sowieso rust zou moeten nemen en de Ronde nooit kon halen. Dat voelde heel onwerkelijk. Het heeft tot de dag van de Ronde geduurd vooraleer ik het echt besefte."

Wel gekeken, want er is niets anders dan De Ronde..

Op de heilige dag zelf zat Van Aert dus thuis. En hij moest bijna wel kijken op tv. "Je zou natuurlijk zeggen: Ik kijk niet. Maar ik zat in isolatie. En in Vlaanderen is er op de dag van de Ronde ook alleen maar de Ronde. Ik heb gekeken en dat heeft me geen deugd gedaan. Heel pijnlijk allemaal."

Hij ging zitten mijmeren thuis voor de buis. "Met de benen die ik had… De explosiviteit op de klimmen ook. Ik had toch in de buurt van Pogacar en Van der Poel moeten zitten. Natuurlijk heeft het weinig zin om daar heel hard over na te denken, maar onbewust doe je dat. Het enige positieve aan die zondag was dat ik me toen al min of meer fit voelde. Ik ben snel nieuwe plannen beginnen te maken."

Twee weken later werd Wout van Aert tweede in Parijs-Roubaix, om een week later ook op het podium te staan in Luik-Bastenaken-Luik (derde).