Iljo Keisse over Giro-ritzege: 'Ik lag de avond ervoor op kamer 108, het nummer van Wouter Weylandt'

In zijn loopbaan won de Belg vijf koersen, waarvan de zevende etappe in de Ronde van Turkije (2012) en de slotrit in de Giro d'Italia (2015) de grootste zijn. Die van Turkije was mooi omdat Keisse in de laatste kilometer nog viel maar toch opkrabbelde en het peloton nipt achter zich wist te houden.

Die in Italië was groter en draagt een specialer verhaal met zich mee. Boezemvriend Wouter Weylandt was zes jaar eerder immers overleden in die ronde. De slotrit zou geheid voor de sprinters zijn, maar Keisse wist samen met medevluchter Luke Durbridge de snelle mannen te verrassen. In een spurt met twee was Keisse de betere van de Australiër.

Nadien ging het uiteraard over Weylandt en ook nu nog heeft Keisse een kippenvelverhaal over die overwinning, zo vertelde hij onlangs in Bahamontes. "Ik was die Giro begonnen als roomie van Boonen. Toen Tom opgaf, werd ik kamergenoot van Alessandro Petacchi. Maar ook hij gaf op, tijdens de voorlaatste rit nota bene, op de top van de Colle delle Finestre, op 30 kilometer van de finish."

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Keisse kon de flamboyante Italiaan moeilijk begrijpen, maar met de kennis van nu maakt dat het verhaal enkel specialer. "Onbegrijpelijk vond ik dat, opgeven in zijn laatste Giro, op een zucht van Milaan. Maar zo zou ik de avond voor de slotetappe alleen op de kamer liggen, in een hotel in Turijn. Ik keek in de lift welk kamernummer ik had, en ik stond perplex."

Keisse lag die nacht namelijk op kamer 108. "108, het rugnummer van Wouter Weylandt toen hij vier jaar eerder verongelukte. Ik had nooit eerder op kamer 108 gelegen, en ook nadien nooit. Misschien was het een teken."