Onderzoek: 'Tweederde van (prof)wielrenners heeft last van slechte botgezondheid'

Ze zeggen weleens dat je pas een wielrenner bent als je je sleutelbeen hebt gebroken, maar liever breek je natuurlijk helemaal niks. Toch hebben (prof)wielrenners meer kans op een botbreuk dan anderen. En dat komt niet (alleen) doordat ze een gevaarlijke sport uitvoeren.

Uit een onderzoek van de Academie voor Sport en Bewegen van de Hogechool Arnhem Nijmegen (HAN) dat maar liefst 65 procent van alle profwielrenners een slechte botgezondheid heeft (hier kun je het helemaal lezen als je daar zin in hebt).

Oorzaken

Daaraan liggen meerdere oorzaken ten grondslag. Allereerst heeft dat te maken met het type sport dat wielrennen is. "Gewichtdragende activiteiten met veel impact, zoals voetbal, basketbal en turnen, hebben een positief effect op onze botten."

"Activiteiten waarbij de botten niet zwaar belast worden, zoals fietsen, zorgen niet voor positieve effecten op onze botten. Dit onderzoek laat zien dat personen die extreem veel fietsen, zoals profwielrenners zelfs broze botten (osteoporose) hebben", aldus het persbericht over het onderzoek.

Daar komt bij dat wielrenners soms balanceren op het randje van niet genoeg eten. Dit onderzoek toont nog maar eens aan dat goede voeding zeer belangrijk is voor wielrenners. Voldoende eten zou de maatstaf moeten zijn, schrijven de onderzoekers.

"Voldoende eten betekent vooral op trainingsdagen genoeg energie binnenkrijgen om te compenseren voor het energiegebruik met fietsen. Wanneer dit niet het geval is spreekt men van een status van zogenaamde ‘lage energiebeschikbaarheid’."

Die lage energiebeschikbaarheid heeft gevolgden. "Dit betekent dat het lichaam onvoldoende energie overhoudt na het sporten om normale fysiologische functies te kunnen blijven uitvoeren. Verder was een lage vitamine D-status een voorspeller van een slechte botgezondheid."

Niet te laag lichaamsgewicht nastreven

De onderzoekers stellen dat wielrenners beter hun best moeten om aan hun botgezondheid te werken. "Belangrijk hierbij is dat men ook genoeg bot belastende oefeningen of sport doet of blijft doen, men voldoende eet om voor de gebruikte energie door training te compenseren, men voldoende calcium en vitamine D binnenkrijgt en niet een te laag lichaamsgewicht nastreeft. Advies hierover van een sportdiëtist en/of sportarts is aan te bevelen."

Aan het onderzoek werkten 93 (oud-) elite en profwielrenners mee. Ze ondergingen daarvoor een zogenaamde DXA-scan waarmee de botgezondheid nauwkeurig in kaart wordt gebracht. Verder vulden alle deelnemers vragenlijsten in en werd er bloed afgenomen.